"Eksena sa talyer"

Halos lahat sa bahay tulog na...patay na rin ang mga ilaw...ng naisipan kong tumayo sa akin pagkakahiga...at dumungaw sa bintana...tanaw ang kabilang talyer sa akin kinalalagyan...mataas ang bahay ng akin lola...at sa lahat ng direction ay may bintana...mayamay may narinig ako...sa gitna ng dalawan kotse na nakaparada sa bandang ibaba ng tanawin ng akin bintan...isang binatilyo...hawak ang kanyang aso...huh?! ako'y nabigal...mayamaya natawa...sa sobra libog ng binatilyo...kanyang hinahalay ang sariling alaga.

Dahil sa nakita ko nun isang gabi naging currious ako kung ano pa ang nangyayari sa kabilang lote na ginagawang talyer ng may ari.Nakalipas na 2 gabi wala pa rin bagong eksenang nagaganap at pangatlo na wala pa rin...it was 11:30 ng gabi, lahat ng sa bahay tulog na...maykanya kanya kwuarto kasi ang bahay ng Lola ko...tanging ito kwuarto na san ako nag stay ang panbisita at napakalaki kaya tanaw ang mga kapit bahay. Naiinip na ko...hihiga na sana ako ng may narinig ako...uy...mukhang may tao na sa kabila...dumungaw ako ng patago...2 sila...yun isa mataas mga siguro 5'11, moreno, malaki ang katawan, average looking lang...ang alam ko latero siya dun sa talyer na yun. Yun isa maputi naman...medyo singkit..pero mga 5'6 lang siguro....medyo maingay sila habang nakaupo sa bangko sa dulo ng talyer...hindi ito kita sa labas kasi natatakpan ng truck na isa sa kanilang ginagawa...at galing sa bar...marami kwento si tangkad...ng ito'y tumayo para umihi...medyo malapit ang kinatatayuan nya sa akin bintana kaya medyo naaninag ko ko ang kanyang alaga...ang tangi ko lang masasabi ay medyo my kalakihan ang kanya, miski ito'y malambot.habang umihi yun isa sabi ni maputi...ay maliligo raw siya...kaya't pumasok ito sa kanilang baraks...at paglabas ay naka brief na lang at may hawak na tabo at tuwalya...ang kanilang liguan ay di tanaw sa labas kasi natatakpan ito ng opisina kung ikaw ay nakatayo sa kalye sa labasan.....pero sa bintana namin ay tanaw na tanaw ito...maliwanag sa area ng kanlang liguan miski ito'y tago, kasi dahil sa ilaw ng talyer.Nag tangal ng brief si puti at sabay nagbuhos...maya lang nagsasabon na...medyo di ko napansin si tangkad dahil cute si maputi..bukod sa slim ang katawan nito...ang alam ko ay pintor naman siya...kala ko hangang duon lang ang mga eksena ng biglang lumapit si tangkad...at naka brief na rin...sasabay sa pagligo...sabi ko sa sarili...ok ito parang nanunuod ako ng bold...nagbuhos si matangkad ngunit di tinatangal ang brief...kaya maya maya tinukso ni pinto ang latero...ang biruan ay unti unting naging seryoso...at napansin ko na tumitigas na angkanilang alaga....mas grabe ang mga sumunod na pangyayari...biglang lumuhod yun latero sa harapan ng pintor at sinimulan isubo ang alaga nito...napataas ang mga kamay na pintor habang nakasandal sa pader...nakapikit...ilang sandali pa biglang tumayo ang latero...hinibad na nya ang kangyang brief...at bigalng hinalikan ang dibdib ni pintor...hinawakan ni pintor ang mga ulo ni latero upang ipagdiinan nya sa kanyang matipunong dibdib....yun isang kamay ni latero ay hawak pa rin ang sabon...habang itoy pinapahid sa pwet ni pintor...medyo tinablan rin ako sa mga nakikita kasi ito ang unang saksi ko sa pagtatalik ng kapwa lalaki...Mas naging marahas si latero...na kinagulat ng pintor...bigla nyan tinalikod si pintor...kanina pa punong puno ng sabon ang ari ni latero at ang pwet ni pintor...kaya bigla nya pinasok ang likod ni pintor...nagpipiglas si pintor...dahil sa sakit...ngunit di nya kaya ang latero dahil una'y matangkad sa kanya it at mas malaki ang katawan...narinig ko minura ng pintor si latero....mga dalampung ulos si latero at walang magawa si pintor...hangang labasan sa kaluob luoban ni pintor si latero....dahil sa sakit napahiga si pintor sa flooring ng liguan.....tumihaya siya at kita ko pa rin kahit pano ay matigas pa rin ang kanyang alaga...si latero naman ay dumapa sa harapan ni pintor at sinulan uling isubo ang alaga ni pintor...hangang ito'y labasan na rin...paglabas medyo hindi makalakad si pintor kaya inalayan ni latero sya...humingi ng pasesnya si latero ngunit walang kibo si pintor...nang pumasok sila sa tulugan ay hindi ko na alam ang nangyari...kinabukasan nakita ko si pintor ay tuloy sa pag pinta ng sasakyan na nakatoka sa kanya at habang ang latero ay meron niwelding sa kabilang side...marami sila dito pero 3 lang silang stay-in...ang isa nga yun teenager na gumalaw ng kanyang aso...sana makakita uli ako ng bagong eksana sa susunod na araw..meron pa kaya?

Matapos kong masaksihan ang nangyari sa pintor at latero ay nagpatuloy ang walang kibuan nila....at makalipas ng ilang lingo...ay hindi ko na nakita ang pintor...muhkang umalis na ng matapos ang kanyang ginagawan sasakyan...dumaan ang mga araw at walang masyadong na nangyayari sa talyer....kala ko hangang umuwi ako ay wala na akong masasaksihan...Nanatili na lang sa dalawa ang stay-in....Mayo na nun at malapit na kami bumalik sa Maynila...mga 1 lingo bago sa amin pag alis...ay may kakaiba akong nasaksihan.Mga alas 10 na ng gabi nun...walang cable that time kaya naisipan na ng lahat magpahinga sa kanya kanyang kwuarto...Kinakabit ko ang akin kulambo ng napadungaw ako sa bintan...malamok kasi sa amin kaya the best defense is kulambo...nakita ko papasok si teenager sa paliguan...nun una hindi ko napansin ang itsura nya dahil ng ginalaw nya ang kanyang aso ay nakayuko ito....pagdating sa liguan...eto ay nagtangal ng damit...napansin ko nun hinubad nya ang kanyang short...ay walang brief itong suot...matambok ang kanyang pwet at makinis...unti lang ang buhok nito sa kanyang ari at medyo may katbaan ang kanyang alaga...at halos walang buhok sa kili-kili...Nagsimula na itong magbuhos at magabon ng katawan...maya maya narinig ko tinatawag siya ng latero...na galing sa labasan...sumilip si latero sa kanilang tulugan at nakita nito na wala ang teen ager dun...mukhang nakainom uli ito...nakashort lang ito at t-shirt...at pumunta sa liguan...hindi yata narinig ng teenager ang patawag ng latero sa kanya kaya tuloy pa rin sa pagsabon ng kanyang katawan...ng tumapat si latero sa liguan ay may sabon ang mukha ni teenager kaya ito'y nakapikit....mabilis na nag hubad si latero...kaya pagbuhaos ng tubig ni teenager sa kanyang ulo ay nabigla na lang ito ng nasa harap nya si latero na hubo't hubad na rin...hinawakan ng latero ang sabon at biglang ipinahid sa dibdib ni teenager...miski nabigla ang teenager sa ina asal ng latero ito'y hindi pumalag kaya nag patuloy lang sa pagsabon si latero ng murang katawan ng teenager...nakita ko na medyo tinablan si teenager dahil lumalaki at tumitigas ang ari nito...bumaba ang mga kamay ng latero...at sinumulan sabunin ang ari ni teenager...napapikit lang ito sa mga nangyayari...kusa naman si teenager na kumilos ng patalikurin nito ni latero..pinasandal siya nito sa pader...pumesto ang mga braso ng latero sa balikat ng teenager...at ang isa naman ay sa bewang nito...walang kamuwang muwang ang teenager...ng bigla pumesto si latero at sa isang iglap ay bigla nito pinasok ni latero ang ari nya sa butas sa likod ni teenager...kitang kita ko ang pagpiglas ni teenager...pilit nito iniaangat ang sarili sa pagkasandal sa pader...nagsimula itong magmakawa...kuya wag....ang sakit...ngunit tulad ng ginawa ni latero sa pintor ay patuloy ito sa paglabas masok sa likuran ng teenager...naaninag ko na may mga luha sa mukha ni teenager...mapusok ang pagpasok ni latero at mabilis...halos sampung minuto na ginagawa ni latero ang ganon akto at napansin ko na ang mga kamay ni teenager ay lupaypay na...siguro dahil sa panghihina kasi kahit anong piglas nya ay walang mangyari...malakas si latero...."AAAAAAAAAAAAAAHhhhhhhh" and tanging narinig ko kay latero...unti unti nitong binitiwan ang binata....at sabay binuhusan ang katawan nya...binihusan rin si teenager ng tubig...napansin ko na hinag hina ito at pilit na tumatayo...narinig ko na sinabi ni latero na "Ang sarap mo...wag kang mag-iingay ...sige na ayusin mo na sarili mo...sa umpisa lang yan sa susunod ay masasarapan ka na..." iniwan ni latero si teenager sa paliguan...at tuloy na ito pumuta sa kanilang tulugan...hindi na ito nagsuot ng damit...si teenager naman ay paika ika sa paglabas ng paliguan...umiiyak parin ito...Kinabukasan ay nawalan imik na ito na napansin ng mga ilan sa mag katrabahador...ang sabi lang nito ay may sakit sya...dahil na rin tagalinis lang sya ng talyer...ay hindi na ito pinagtuunan ng pansin ng ibang kasama.

"Playing hard to get"

Bad trip na ako umaga pa lang. Bukod sa trapik at wala pa akongtulog, I am on my pa to meet my resource person sa National Commisionon Culture and the Arts or NCCA (not the real one). 5th year studentako ng architecture sa isang state university sa manila. I doing athesis regarding on putting up a film archive. Nasa tapat na ako ng building ng NCCA ay parang wala pa akongulirat. Nagparegister ako sa guard. Sabi nya, sa 2nd floor angdestination after telling d name of my resource person, Mr. JoeyPerez – Head ng Film Division ( not the real division ). Nag-aabang ako ng elevator. Bago pa ito magbukas, may mgamakakasabay na ako. Kapansin-pansin ang isang binata na veryintellectual tignan pero paporma. Skin-head sya kaya lumutang angkanyang makinis na mukha. Unlike sa isang typical na matalino (Isupposed), siya ay di naka eye glass. Bagkus ay litaw na litaw angmaganda at mapungay nyang mata. Samahan mo pa ng mahahabang pilik-mata At ang labi,…. sarap halikan. Very pouting na parang kakataposlang makipag lips to lips kung kanino. (sana sa kin na lang!). Di syamatangkad unlike me. (I'm 5' 9") Mukhang 5'6" or 5'7" lang height nya(kaya lalo syang mukhang cute) Pero di nakabawas ng pogi points nyayun. Jaw-dropping talaga ito! Delicious! Isang bagay lang angkapansin-pansin, mukha syang suplado. Nagbukas na ang elevator unit, napunta ako sa bandang dulo dahiluna akong pumasok. Saka ko lang na-isip na sa 2nd floor lang angdestination ko. "2nd floor please. Kung sinoman makarinig, pakipindot na lang,thanks." Sabi ko " Sus! 2nd floor lang, nag-elevator pa, sayang pa kuryente. "sarkastikong parinig. Di ko ina-akalang si gwapong-suplado angnagsalita. Of all people, sya pa! Pagtapos ko syang puriin athangaan! Bad trip! Paghinto sa 2nd floor, sa gilid nya ako mismo dumaan. "wag mo kongbbad tripin! Kanina pa ako bad trip!" sa loob-loob ko. Paglabas, "nye, nye, nye!' pang-asar na lang na sabi ko sa kanya. Dretso na ako sa pakay ko, ayokong painitin lalo ang ulo ko. Sadami ng magpapainit ng ulo ko,… sya pa. Gwapo pa man din….. kainis! "You are looking for Joey?!?! Lumipat na and department nya sa 7thfloor." sabi ng isang empleyada Ano ba yan!!!! Balik uli ako sa elevator lobby. This time, ako nalang mag-isa, wala ng kontrabida. Bago ako lumapit sa gurad sa 7thfloor, pasok muna ako sa cr sa kanan ng elevator lobby. Nag pa freshmuna ko, konting hilamos at punas ng mukha,.. ready na ako. Di na akomasyadong bad trip.Pinatuloy ako ng guard sa loob ng kalilipat lang na film division.Habang nag-aantay ka Mr. Joey Perez, … "Are you Mr. Reyes?" magalang na tanong ng gwapong – supladongnakabannga ko sa elevator. This time, parang walang bakas ng kunganumang masamang nangyari sa amin kanina." Yes.?!?!" Nagtataka kong tanong. Parang bigla na namang uminitang ulo ko. " I'm Mr. Joey Perez. Please come in. Pasensya na at di pa ayos angdivision ko." Magalang na sabi nya. Mukha nga syang apologetic. Perobat ganun?!?! Tapos nya akong sungitan,…. Magalang na sya ngayon?!?!Ako naman ngayon ang pinamulahan ng mukha. Sa hitsura at porma nya,di ko akalaing sya ang pakay ko sa building na ito. At sa murang edadnya, … I am so impressed. Matalino nga ang supladong ito. Shit!!!! Biggest Mistake!!! Baka gantihan ako nito!!! Yari thesisko!! "Sir, sorry po kanina…" nahihiyang sabi ko. Di ko sya matignan ngderetso. Kakahiya talaga. "Wala yun, let's get down to business." Sabi nya na mukhang walanamang intensiyong gumanti sa akin. Kahit nahihiya, nilakasan ko na ang loob kong balewalain angnangyari kanina. Kailangan kong lunukin ang pride ko. I told him mypurpose and asked kung anong pwede nyang maitulong…… alang-alang sathesis. Napatos naman ang meeting ko sa kanya ng maayos. Binigay nya lahatng kailangan ko. He was very helpful naman despite of what happened.Professional ang mokong. Lalo ko tuloy syang nagustuhan. After 2 weeks, gawa na ang half part ng rough draft ng thesis kowhere I presented yung mga information na galing kay Mr. Joey Perez.I set a meeting with him again through his secretary na pinaburannaman nya. Papunta na ako sa office nya, at may bitbit pa akong smallcake na red ribbon. Peace offering ko sa kanya. " O,… nag-abala ka pa!" sabi nya, di man friendly, pero very casualnyang salita. " Peace offering sir,…." Sabi ko na medyo kampante na. "As I told you before, wala yun." Normal nyang sagot. " Sir, gusto ko lang pakita sa inyo yung rough draft ng thesis kowhere I presented yung info na bigay nyo. And at the same time, askfor your opinion and advice about it." Sabi ko Habang nagababsa sya… . Nagkaroon ako ng pagkakataon syangpagmasdang maigi. Gwapo at simpatiko talaga itong si Joey. Ang kinistalaga ng balat. Kung wala to sa opis nya, mapagkakamalan mongbabaero or namamakla. Malakas ang dating nya sa babae at kapwalalake. Lalo na sa di masyadong lalake,… gaya ko. Kung wala ito saopis nya, baka nakipagkilala na ako sa kanya or sana nabuking ko nasya. Sana jowa ko na lang sya….Katabi gabi-gabi,…. Sarap siguro nitoka sex,…. Ang kinis eh,…. Sarap halikan,…. Putsa,……"Hello,…. Puyat ka ba?" sabi nya, di ko alam kung pang-ilang besesnya na akong tinanong pero parang saka lang ako natauhan. Matagal nayta akong nakatulala sa kanya. "Sama ng titig mo ha,… " sabi nya perowalang feelings. Namula mukha mo sa sinabi nya. Pinanindigan ko na lang na kunyariay puyat talaga ako. " Pasensya na sir, 2 hours pa lang tulog ko eh" alibi ko. " Well written and well presented naman itong thesis mo,.. medyo i-high light mo lang yung importance ng film archive para mapaabot mosa jurors mo na nasa critical condition na ang mga film materials ngbansa. So far so good naman. Ok,… I think you have to take a restmuna,… tulog ka pa,…. Mukha na lang tayong magkaedad dahil sa puyatmo. You better get going." Dere-deretsong sabi nya. "Siguro nga sir,.. thank you po." sabi ko. "Joey na lang… " sabi nya Di na nasundan ung meeting naming iyon. Nung natapos na ang thesisko, nag-iwan ako ng kopya sa secretary nya ng thesis ko. Kasama syamga taong pinasalamatan ko sa book ko. Pero di ko na sya uli nakita. After 2 years,….. Ewan ko kung kilala nya pa ako. Pero nakita ko sya uli. This time,sa loob ng sinehan sa Robinson's place. Kasama ko 2 friends ko. Nood kami ng Gattaca ( starring Ethan Hawkeand Uma Thurman – tama ba spelling ko?). Paglabas ng sinehan, haloskasabay din namin sya sa paglalakad. (mga 8 meters away lang sigurosya sa amin). Di pa rin sya nagbabago. Pagwapo pa rin sya ng pagwapo. Medyo lumaki pa nga ng konti katawan nya. (siguro nag-ggym nasya ngayon – ssarap talaga nito ni Joey!) Di ko matiis na hindi sya ituro at ikwento sa friend ko. "Sya,…si Jojo,… tumatambay minsan yan sa piggy's eh. Bading yannoh! Pa-men." Pambubuking ni Denver. (Hilig kasing mag bar-hoppingnito ni Denver lalo na sa malate.) Ewan ko kung excited ako or shocked sa balita nya. Pero sunod-sunodang tanong ko…. " Talaga?!?! Mag-isa lang sya?!?! Pano mo sya nakilala?!?!?Nabuking mo ba sya?!?!" mabilis kong tanong. " Mailap yan noh! Lagi lang syang nasa bar. Mukhang problemado. Diko nabuking yan noh! Masyadong Pa-men. Alam mo naman type ko, yungmga medyo pa-girl." Sabi ni omar sabay hithit ng yosi. "Ewan ko pero lakas talaga ng dating nya sa akin. …" tangingnabanggit ko. Pagdating sa kanto ng mabini, naghiwalay na kami nila omar. Naiwanakong nag-aabang ng jeep. Pero nakita ko syang naglalakad pa. Ewan kokung ako ang nilingon nya pero lumingon pa sya sa gawi ko. Sa di komaipaliwanag, … sinundan ko sya. Hanggang makarating sya sa 7-11Ferguson. Sunod pa rin ako. Bago sya lumiko sa kanto, lumingon ulisya. Bigla akong tumawid para di nya mahalata na sinusundan ko sya.Nang nakita kong wala na sya, takbo uli ako para makita kung saan syalumiko. Pero malas yta ako,…. Bigla na syang nawala.Nakakahiya, .. . . . natakot yta,… nagmukha pa akong stalker. Pumasok na lang akong 7-11, bumili ako ng hotdog and juice. Kumainna lang ako. Pero bago ako matapos kumain, ito sya uli,…. Papasok ng7-11, pero nakapambahay na lang. Putsa, naka-black na sando na langsya ang maong shorts. Lalong lumitaw ang muscle nya sa dibdib nyangmay balahibong pusa. Tsaka ung balahibo nya sa binti. Maputi pero dinaman mukhang bakla. Kahit sinong pa-men, tiyak mapapaluhod sa kanya. Dagli akong nagtago sa isang rack. Baka kasi isipin nyang, ganunako ka desperado sa kanya.,… Yun pala, sa kabila sya dumaan,.. nabangga ko tuloy sya habangpaurong ako ng paurong. "Ay shit!.. sorry" nabigla kong sabi. Bago ako mapulahan ng mukha, lumabas na ako. Hiyang-hiya na ako sakanya. Sobrang obvious ko na. "Wait! Paki-antay ako, babayaran ko lang itong gift wrapper nabinili ko!" sabi ni Joey. Sinundan nya pla ako. Di naman sya mukhanggalit. Di ko alam kung mag-aantay nga ako or tatakbo na sa kahihiyan.Natutula yta ako kasi bago pa ako makapag-isip at makakilos, nasatabi ko na sya. " Obviously sinusundan mo ko, pero why?" tanong nya. Detersongtitig nya kaya napayuko naman ako… " C-crush kasi kita.." pautal kong sabi. Ganun naman ako eh, pagumaamin ng totoo, nauutal. Natawa sya, parang di makapaniwala sa sagot ko. Isang buntong hininga ang pinakawalan nya,…. " Kala ko gagawa ka pang alibi eh, atleast you have the guts to say it. But you know what,…. I never really thought that you will have the courage to sayit.,,,,….. Kahit alam ko na nuon pa."sabi nya. Di naman sya mukhangnagyayabang. Nawala na rin ang pagiging mukhang masungit nya. "Alam mo na nuon pa?!!??!?!" takang-taka ako sa sinabi nya. Ganunba ako ka obvious?!?!?! " Yup, first meeting palang natin sa elevator,…remember. Iba kasiang titig mo. Kaya ka nga siguro napasakay kahit alam mong 2nd floorka lang bababa" magpapaalala nya sa akin. "Pero lalo kong na-confirm kanina habang kinukwento mo ko safriends mo" dugtong nya. "Ha!?!?!" tanong ko uli. Pano nya narinig?!?! "Nadinig mo?!?!?!,…Layo mo yta kanina!" depensa ko. "Malayo nga ako but I can still hear you. May super-sonic ear yataako. I can still hear even 10 meters away!" magmamayabang nya. " I think I need a cigarette" tangi kong nasabi. "You wanna take a walk sa Baywalk?" offer nya. "OO naman!" ako pa ba ang mag-iinarte. Pero daan muna tayo sa condo. Iwan ko lang itong gift wrapper.Tsaka favor,… bawal sigarilyo sa loob." Sabi nya "O sige, patay ko na lang." Nahihiyang sabi ko. Sa likod lang pala ng 7-11 yung condo unit na tinutuluyan nya. Di malaki – di maliit yung unit nya. Pero kapansin-pansin na maramisyang mga art collectibles. Artist pa ang mokong! Dagdag pogi points. Joey : Ano nga ulit name mo? Sorry ha, nakalimutan ko na. It wasalmost 2 or 3 years na kasi. Angelo : Angelo,… Angelo Reyes. Joey : Architecture student ka right? Ikaw yung may thesis na FilmArchive. Angelo : Yup. (pa-comfortable kong sagot. Pero sa totoo lang,pinagpapawisan ako kahit naka-aircon ang condo nya) Joey : Can I offer you something?!?!?! Juice? Water or anything? Angelo : No thanks. Kaka-snack ko lang remember? Joey : T-shirt? Angelo : Ha? Joey : T-shirt?!?! Kasi sobra pawis mo oh. You look so tense. Pwedeba, ….you already made the biggest move (when I say na crush kosya ), so please chill out. Ok lang ako yun. (sabay smile). Bilib ngaako sa yo eh. (sabay pisil sa hita ko.) Angelo : What do you mean,… Interested ka rin sa akin?!?! Joey : Honestly, nung una, hindi,.. not because of anything kayalang, may lover ako nuon. But you never failed to amuse me. Medyo nagkaka-interes na rin ako sa yo. Ayoko namang maging hipokrito. Angelo : Are you saying na wala kang lover ngayon? Joey : Wala. Kaya nga ako laging nasa piggy's. I am looking forone. Duon ako nakita ng friend mo right? Pero mukhang mali nga yung lugar na pinaghahanap ko. Angelo : Mailap ka raw naman kasi eh. Joey : Bakit di ako magiging mailap, Bago pa man hingin name ko,…gusto manghipo muna. Parang ayaw na akong makilala. Gusto sex agad. Angelo : Sa gwapo mong iyan, kahit naman siguro anong pangalan mo,…ok lang sa kanila yon. Joey : Sorry sila, I am not looking for a one night stand. I amlooking for a relationship. Angelo : Sa personality mo, siguro ikaw ang mahihirapang mamili ngmag-aaply maging lover mo. Joey : Ano ka,.. walang ngang gustong lumapit. Suplado nga raw ako.The fact is, ikaw pa lang! Ewan ko threaten yata sila sa akin. Mabaitnaman ako. Di ba mabait naman ako. Angelo : OO naman! You helped me passed my thesis di ba. Teka ilangtaon ka na ba? Parang ang bata mo pa ah. Tsaka ano ba qualities nglover na hinahanap mo? Joey : 24 pa lang ako. Pero madami na akong pinagdaan. …. Alam mo,di ka halata,… pa-men ka rin pala. (pag-iiba nya ng kwento.) Angelo : Ikaw din eh.,… Di ko akalain na makikilala kita saganitong sitwasyon. Pero masaya ako. Marami pa kaming pinagkwentuhan. Bukod sa pagiging head nya ng FilmDivision sa NCCA, gumagawa pa sya ng mga short films. May mangilan-ngilan din syang paintings na ginagawa at alam nya pang tugtugin angilang musical instruments. Magaling din syang kumanta. In short, heis a renaissance man. Sa sobrang giliw ng pagkkwentuhan namin, di namin namalayan na 3:00am na. Joey : Di sa tinataboy kita but I know na may pasok ka pa mamaya.Uwi ka na or dito ka na tulog?!?!?! Angelo : Uwi na lang ako. Ayaw kitang maabala. Joey : Sayang, binigyang pa kita kasi ng option. Pero kung ako angmasusunod, sana dito ka na lang matulog. Angelo : Ok lang sa akin. Di mo na ako kailangang pilitin. Perogigising din ako ng 7 am. Ok lang ba yun. Joey : OO naman! (may ngiting sumulyap sa kanyang mata) Angelo : Dito na lang ako sa lapag para makatulog ka ng maayos. Dime kasi ako makatulog ng walang kayakap,… na unan. Kaya hiramin ko nalang isang unan mo. Joey : Tabi na lang tayo. Ako na lang kunyari unan mo. Ayaw moba ?!?!?! Crush mo ko di ba? Tanong nya na tatawa-tawa Angelo : Sige na nga,… (parang napilitan pa ako. Charing!) Pagkahiga namin,….. Joey : Alam mo, di ako makatulog ng di nakakapagpalabas. Angelo : Ano ?!?!?! na-shock pa ako kunyari. Pero ito ang inaantayko,… ITO NA!!!!!!!! Sya pa mismo ang pumatong sa akin. Sabay sabing,… " pahalik naman oh." Bago ako nakasagot ay hinalikan nya na ako. Matamis, mainit,malapot,… parang peach mango pie ang lasa. Ang sarap,… putsa,…pangatlong experience ko pa lang ito. Baka wala nang tulugangmangyari. Tuluyan na kaming nakalimot,… wala na yta sa isip nya na ayaw nyang one-night stand. When we started kissing, patay na ang ilaw pero sa gitna ng dilim,maaninag ko pa rin sya. Tisoy na makinis kasi. Ako naman ay halos dimo makita kasi moreno. " Ang init mohh,… sarap " wika nya. Lalo yatang nagpainit sa kanyaang init ng katawan ko. Para akong biglang nilagnat nang umpisahannya akong halikan. Halos magkagatan kami ng labi. Ginalingan ko sa abot ng akingmakakaya. Gusto kong malaman nya na extra special ako. Di akomagdadalawang isip na makipagrelasyon sa kanya kung gugustuhin nya.Habang naghahalikan, ako na ang umabot sa kapirasong karne sapagitan ng hita nya. Pero mali ako, di pala kapiraso iyon, MALAKIPALA ! " Masyado ka namang gifted!" natatawang pagkasabi na nagulat. Pagkadakma ko, (as in padakma! ) pababa akong gumapang upang maabotang karne. Sinubo ko ng di nag-iisip kung kasya ba sya o hindi samanipis kong labi. "Dahanin mo, baka di kasya." Biro nya Pero kinaya ko. Nakakangalay nga lang. Ang bango ng karne nya. Dimalansa. Damang-dama ko ang galit na galit na ugat sa gitna. Manipisang buhok nya at ang ganda ng bayag. Pinkish na makinis. " Sige,… iyo na yan." sabi nya. Ewan ko kung ngayon lang orhanggang kelan. Bahala na,…. Taas – baba ang ulo ko sa ulo nya. Medyo lumuwang na yata bibig kong medyo nagtagal ang pagtsupa ko sa etits nya. Kahit sino naman aymababaliw sa kanya. Sabayan nya pa ng giling na simbolo na sya atnababalutan ng sarap at libog. Akala ko ay sa ganuong posisyon na akomakakaraos. Maya-maya ay inangat nya ako. "Ako naman" sabi nya. Bumaliktad sya ng pwesto. Pagkasubo pa lang nya, halos mapaso angetits ko sa init ng bibig nya. Ang sarap pala ng ganun. Di kosinasadyang mapaungol….. "oohhhhhhh,… ang init ng bibig mohhhh.." Sa tagal ng pagkakapikit ko, di ko napansin na pang-69 pala angpwesto namin. Narandaman ko na lang na bumabangga ang etits nya sapisngi ko. Naunawaan ko naman ang gusto nyang mangyari. Nag-69 ngakami. Sabay ang taas-baba ng aming ulo sa kapwa namin ulo. Doble ang sarap kumpara kanina na one-way lang ang pagpapasarap. "Sabay tayo." Sabi nya. Patuloy ang mainit na tagpo nang bigla nyang sinabing…. "Malapit naako" "Ako rinhhhh…" sabi ko naman. Di ko na nasabing palabas na ang malapot kong semilya pero parang sabay na sabay din kami dahil di na rin nya nagawang magsalita a tnaramdaman ko na nang ibaon nya ang etits nya at dere-deretsongdumaloy ang tamod nya sa lalamunan ko. Wala akong nagawa kundilunukin lahat ito. ( first time kong lumunok dre, swerte nya at sya palang.) Nakakhiya naman sa kanya kung hindi ko gagawin yon, sya ngarin ay walang niluwa sa tamod ko. " Ang sarap ng tamod mo, matamis-tamis" papuri nya sa akin. "Lalo na sa yo.. Siguro, mamahalin yan pag binenta." Biro ko sakanya. "Weird mo rin." Sabi nya na tatawa tawa. Nakatulog kami ng magkayakap. Maligaya raw sya. Di nya alam, masmaligaya ako. Di ko akalain na makakaabot ako sa ganitong realidadgayong ang tagal ko syang pinangarap. Kinaumagahan…. Nagising akong walang katabi. Alas onse na pala! Nabasa ko angmaliit na memo pad na nakadikit sa side table nya. "I really had a great time. Di na kita ginising,… mukhang sobrangpagod mo eh. May breakfast ka dyan sa ref. Hiram ka na lang dyan ngdamit kung gusto mong magpalit. Just feel comfortable. Ayan din angnumber ko. Call me. (Please) – Joey" Natuwa naman ako. Kung saan patungo ang mga susunod na araw namin,….. Diyos lang ang nakaka-alam dahil 4 years and 6 months na kaming magkasama simulanitong gabing ito. Basta ang masasabi ko lang,…. Araw-araw kaming masaya at sabay sa pagtupad ng mga pangarap namin.

"true love"

Ako si Andrew 16 years old, studyante…Ipinanganak ako sa probinsya, mahirap lang kami ngunit marangal. Magbubukid ang aking mga magulang. Lima kaming magkakapatid at ako ang bunso.. Ako na lamang ang nag-aaral sa aming pamilya.. Lahat sila ay nakatapos na sa kolehiyo. Tatlo sa aking mga kapatid ay may kanya-kanya ng pamilya sa abroad. At kami na lang ng Kuya Paulo ang nandito sa Pilipinas.. May pamilya na rin si Kuya Paulo, ikinasal sya noong isang taon. Ngayon tapos na ko ng high school ay maaari na ring mag-aral sa kolehiyo.. masaya ako ngunit may halong kalungkutan..masaya sa dahilang konting panahon na lamang at makakatapos na ko ng pag-aaral at hindi na ko poproblemahin ng aking mga magulang…ngunit malungkot dahil kailangang pumunta pa ko sa Maynila upang ipagpatuloy ang aking pag-aaral. Ayoko sanang umalis pa ng aming probinsya ngunit kailangan. Malungkot ang aking ina ng ako’y umalis sapagkat kung tutuusi’y ito ang unang pag-kakataon na kami’y magkakawalay ng mahabang panahon... Inihatid ako nina ina at ama sa terminal ng bus papuntang Maynila... Sa lugar na ito ko lamang nakitang umiyak ang aking ama..magkahalong lungkot at saya ang aking naramdaman ng mga panahong iyon..napatunayan kong mahal na mahal nila ako. Sabi nila kay Kuya na lang daw ako tumira pansamantala dahil sa Maynila naman ito nakatira kasama ang kanyang asawa..mas gagaan daw ang kanilang kalooban kung kay kuya ako uuwi.. sumangayon na rin ako sa dahilang hindi ko pa naman saulo masyado ang mga lugar sa Maynila... Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako sa bus sa tagal ng byahe.. ginising na lang ako ng konduktor ng bus at sinabing nasa maynila na kami. Siguro mga 7:30 na ng gabi yon ..agad naman akong bumaba at pumara ng taxi papunta sa bahay ng kuya ko... malayu-layo rin ang bahay ni kuya sa terminal ng bus kaya nag-taxi na ko.. napansin kong laging tumitingin ang drayber ng taxi sa akin sa may salamin sa harapan kung kaya naman tinanong ko sya kung bakit..agad naman itong sumagot sa akin na tila napahiya...“A e wala napansin ko lang na parang pagod na pagod ka.Sguro galing ka pa sa malayo no?”...kaya naman pala sya tingin ng tingin.. “ Oo,galing pa ko ng probinsya dito na kasi ako titira kasi dito ko tatapusin ang aking pag-aaral sa kolehiyo.” Pagkatapos kong magsalita napag-isipispi ko na bakit ko sinabi yon sa taong hindi ko naman kilala..siguro mukha naman syang mabait..siguro mga 21 na sya o mahigit pa... ito ang naglalaro sa aking isipan habang ako naman ang nakatingin sa kanya sa may salamin... biglang nagtama an gaming mga paningin,hindi ko alam ang aking gagawin.. Bigla na lang akong nahiya sa mga nangyari gayong nagkatinginan lang naman kami..“May dumi ba ko sa mukha?”sabay pahid ng panyo sa kanyang pisngi.. hindi ko alam ang aking isasagot at bigla na lamang uminit ang aking mukha ng mag tamang muli ang aming mga paningin sa salamin..gatol-gatol kong sinagot ang tanong nya “Ha?...wala naman iniisip ko lang kung bakit ang gaan-gaan ng loob ko sayo gayong hindi naman kita kilala.”... natawa na lang sya sa sagot ko, hindi ko alam kung may nasabi ba kong mali.. “Bakit ka tumatawa?” nahihiya kong tanong...feeling ko pulang-pula na ang mukha ko.. “Ah sorry..wala lang bigla ko kasing naisip yung bunso kong kapatid katulad mo kasi syang magsalita..hehehe”.. Bigla na lamang niyang tinabi ang taxi at inihinto... “Bakit tayo tumigil? Hindi pa naman dito yung sinabi kong lugar ah?”..pag-tataka kong tanong. Bigla na lamang siyang humarap sa akin at iniabot ang isang kamay..tingin ko nais nyang makipag-kamay sa akin kaya naman inabot ko ito. “Ako si Joseph,21 years old. Taga dito rin ako sa Maynila. Sorry ah kung tumigil tayo..ang hirap namang makipagkilala sa isang tao na nasa likod mo habang nagmamaneho, baka kasi maaksidete tayo...hehehe” Hindi ako nagkamali sa aking hula 21 years old na nga sya..ewan ko pero natawa na lang din ako sa sagot nya kung bakit kami huminto.. “Ako naman si Andrew 16 years old po ako”...nahihiya kong pagpapakilala. “O e bakit mo naman ako pinopo e limang taon lang naman ang tanda ko sayo ah...” tumungo na lamang ako sa sobrang hiya ko na sa aking kausap..Umandar na muli ang taxi at patuloy kaming ngkwentuhan habang tinatahak ang daan papuntang bahay ng aking kuya.. Madami din kaming napagkwentuhan tungkol sa kanya at sa akin na rin..wala na syang mga magulang 17 pa lang daw sya eh ulila na sila ng kanyang kapatid sa ina...ang ama naman niya eh iniwan sila sa dahilang may kinakasama na itong ibang babae...mag isa niyang binubuhay ang kanyang kapatid.. Matapos mamatay ang kanilang ina ay tuluyan na ring nawala ang iba pa nilang mga kamag-anak sa dahilang natatakot silang sila na mismo ang mag-alaga sa kanilang mag-kapatid...Masaya na rind aw sila sa nangyari kasi kung aampunin lang din naman daw sila eh baka pati kapatid nya eh gawing katulong at pahirapan sa gawaing bahay habang siya ay wala....nalaman ko din na mahal na mahal nya ang kaisa-isa niyang kapatid. Ang pangalan nito ay Aldrin. Masaya na silang nabubuhay ngayon sa isang munting bahay sa may Pasay..kahit pagod na pagod daw sya sa pagmamaneho eh nawawala ito sa tuwing maririnig niya ang masayang tinig ng kanyang kapatid... medyo naiyak ako sa mga kwento nya parang sa storya sa sine.... Dumating ang oras na kailangan na kong mag paalam sa kanya.. nasa tapat na kami ng bahay ng aking kuya..Inabot ko na sa kanya aking bayad at dinagdagan ko pa ito... “Para yan sa kapatid mo Joseph ibili mo sya ng pasalubong tapos sabihin mo galing sa isang kaibigan..hehehe”..natawa na lang kaming pareho. Bigla na lang syang nagtanong sa akin.. “ Maaari ba tayong maging mag-kaibigan?” ... natawa na lang ako sabay sabing “Oo naman kuya Joseph”... “Bakit may kuya?,Joseph na lang...” sabay ngiti nya sa akin. “Ok...Joseph...hanggang sa susunod na pag-kikita”.... “Ok,magandang gabi sayo bagong kaibigan...” Pag pasok ko sa loob ng bahay ay si Ate Joan na lang ang gising. Nakatulog na daw si kuya sa sobrang pagod sa trabeho. Pagkatapos kong kumain ay sinamahan ako ni ate sa aking magiging kwarto...malinis ang kwarto at ayos na ayos, masasabi kong maganda na talaga ang buhay ni kuya dito sa Maynila.. Pag-higa ko sa kama naalala ko ang aking ina..sanay maayos na ang kanyang pakiramdam ngayong wala na ako sa kanyang piling...napatingin ako sa orasan, mag aalas diyes na pala ng gabi..hindi ko namalayan ang oras sapagkat nawili ako sa usapan naming kanina ni Joseph..Dahil sa sobrang pagod, hindi ko na naisipan pang mag-palit ng damit bagkos humiga na ako at natulog... Nagising na lamang ako ng tumunog ang aking orasan.. isinet ko ito ng maaga upang makapag luto ng almusal.. pagbaba ko sa kusina ay naabutan ko na si Ate Joan na nagluluto..maaga din pala syang gumising. “Magandang umaga sayo Andrew..ang aga mo namang gumising..nakatulog ka ba ng ayos?..” sambit nito habang ako’y papalapit sa kanya.. “A e opo maayos naman ang aking tulog, inagahan ko po talagang gumising para magluto ng almusal ngunit naunahan ninyo ako..hehehe”...nagkatawanan na lang kami at biglang dumating si Kuya Paulo galing sa kanilang kwarto. “Aba at tila nagkakasayahan kayo ditto sa kusina ah...ano bang inyo pinag uusapan mahal ko...”sabay yapos kay Ate Joan. “Ah wala lang Paulo kasi itong kapatid mo eh nakikipag unahan sa akin kung sino ang magluluto ng almusal”..tawa na lang ulit kami ni Ate Joan. “Nalimutan kong sabihin sayo mahal na mahilig magluto yang kapatid kong yan at talagang masarap ding magluto tulad mo..magkakasundo kayo nyan..”sabay ngiti sa akin ni kuya... Makaraan ang dalawang lingo, umalis sina kuya sa dahilang may pupunatahn daw silang kapaitid ni Ate Joan na may sakit. Hindi na ako sumama sa dahilang gusto kong malibot ang buong bahay at makapag-linis na rin. Pumayag sila at nag pasalamat pa sa dahilang hindi na sila mag-aalala at may tao pa ring maiiwan sa bahay... makaraan ang ilang oras tapos ko nang linisin ang buong sala at kusina..binuksan ko ang tv at kumain ng meryenda habang ako’y nag-papahinga. Biglang may kumatok sa may pintuan at nag-tatao po..sumagot ako kung sino ang kumakatok... sa aking pag-kagulat si Joseph ang tao sa labas ng bahay..ang drayber na naghatid sa akin dito sa bahay noong bagong dating pa lang ako... “Oi, ikaw pala Joseph, pasok ko...Kumusta? kala ko nalimutan mo na ko eh..” ang totoo an gang nakalimot na sa kanya.... “Ako ok lang..A e sorry ah medyo naging busy lang ako sa talyer ng mga taxi eh...ikaw kumusta ka na?”... “Ok lang din...eto medyo nakapag-adjust na dito sa bago kong tirahan...teka upo ka muna.. sandali lang ikukuha muna kita ng maiinom..” sabay tungo sa may kusina... “Ikaw lang ba ang tao dito sa inyo? Nasaan ang kuya mo?”,tanong nito. “Ha...a eh umalis sila ng asawa nya eh..ako lang ang tao ditto ngayon bantam sa bahay.Hindi na ko sumama sa kanila kasi wala naman akong gagawin dun eh...ikaw, bakit hindi ka yata bumabyahe ngayon?” natigilan na lang sya at uminom muna.. “Wala akong byahe ngayon, bukas pa ulit...May ginagawa ka ba ngayon?...di ba sabi mo dito ka mag-aaral sa Maynila, saan dito sa Maynila?” tanong nya. “Ha a e hindi ko pa alam eh baka dun na lang din sa pinasukan ni kuya nung nag-aaral pa sya...sa UST..” pag kasagot ko nito’y bigla na lang kaming nag katinginan, ewan ko kung bakit pero bigla na lang akong napatungo at namula.. “Ah ok dun..doon din ako nag aral pero hindi na nga ako nakapagtapos dahin sa sitwasyon ko ngayon...” bigla na lamang nagging malungkot ang kanyang tinig at mukha... para maiba ang aming usapan tinanong ko na lang ang tungkol sa kanyang kapatid... “ Sana sinama mo sya dito para naman makilala ko siya.” ...tumayo sya at sumilip sa pintuan upang tingnan ang kanyang taxi kung maayos ba ang pagkakaparada nito.. “Hayaan mo sa susunod kong pag punta dito isasama ko sya..”nakangiti nitong sagot..may itatanong pa sana ako sa kanya ng biglang tumunog ang telepono.Si kuya ang tumatawag. Agad ko naman itong sinagot,nais ni kuya na sumunod ako doon sa ospital sa dahilang pinakukuha nito ang bag ni Ate Joan na naiwan sa may kwarto nila.. Agad kong tinungo ang kanilang kwarto at kinuha ang bag ni ate..Pagbaba ko ng hagdan naabutan ko na syang nasa may pintuan. “saan ka pupunta?”,naitanong ko na lang sa kanya.. “Saan pa edi sa ospital..di ba pinasusunod ka ng kuya mo doon...kaya sasamahan na kita”...nakangiti nitong sagot. Ewan ko pero sa tuwing ngumingiti sya sa akin ay gumagaan ang aking pakiramdam. Wala na akong nagawa kundi ang pumayag sa gusto niyang mangyari.. “Salamat sayo Joseph sa paghatid sa kin dito sa ospital. Kung gusto mo hintayin mo na rin ako dito sa labas, ihahatid ko lang tong naiwan na bag ni ate tapos labas tayo..libre kita para sa lahat ng tulong mo sakin since mag-kakilala tayo...ok ba yon?...”sabay ngiti ko sa kanya. Hindi ko na hinintay ang sagot nya baka kasi tanggihan pa nya ang alok ko... Mabilis akong bumalik sa pinagparadahan ni Joseph ng kanyang sasakyan, ewan ko pero ngayon lang ako na-excite ng ganito. Naabutan kong naroon pa nga si Joseph kung kaya naman nakadama ako ng saya. Hinihingal akong tumigil sa kanyang harapan at naghahabol ng hininga... natawa na lang sya sa akin at sinabing ang bilis ko daw tumakbo..hindi man lang daw nag-iinit ang kanyang upuan ay nakabalik na agad ako.. hindi ako nakasagot agad sa kanya sa dahilang hinapo talaga ako sa bilis ng takbo ko.... “Tara punta tayo ng SM nood tayong sine. Nag-paalam na naman ako kay kuya eh”medyo hinihingal ko pa ring sabi... “Talaga manlilibre ka ng sine, sana pala sinama ko si Aldrin...hehehe joke lang”... “kung gusto mo punta muna tayo sa inyo tapos sunduin natin si Aldrin para naman makilala ko na yang kapatid mo..siguro cute din sya tulad ko...hehehe”...pumunta na nga kami sa bahay nila. Hindi mo aakalaing dalawa lang ang nakatira sa bahay nila sapagkat mali din ang bahy nila... Sa tingin ko may kaya naman sila pero nalilito lang ako kung bakit taxi drayber lang si Joseph gayong ang ganda ng bahay nila.... “Nagtataka ka siguro kung bakit ganyan ang bahay namin no..yan lang ang naiwang ala-ala sa aming dalawa ng aming ina...”nakangiti sya ngunit halata ang lungkot sa kanyang tinig. Natulala na lang ako sa ganda ng kanilang bahay at natauhan na lang ako ng hilahin nya ako papasok sa kanilang bahay... “Aldrin..Aldrin...nandito na si kuya...Aldrin”.... “hanapin mo ko kuya!!!”,tinig ng isang munting bata...biglang may lumabas na bata sa likod ko,hindi ko alam kung saan nanggaling....tumakbo ito palapit kay Joseph at yumakap ng mahigpit.... “Sino sya kuya?”,sabay tingin sa akin ng bata. “Kaibigan ko yan Aldrin si Kuya Andrew at isasama nya tayo sa SM...kaya mag bihis ka na dali..pag-bilang ko ng sampu dapat bihis ka na ha...isa.....dalawa...”,sabay takbo ng bata.Habang pinapanood ko ang tagpong ito puno ng kasiyahan ang aking naramdaman sa kanilang dalawa..Ngayon ko napatunayan na napaka-bait talaga ni Joseph. “Ang bait naman pala talaga ng kapatid mo Joseph!Siguradong magiging close kaming dalawa!...hehehe”... “Hay nako sinabi mo....makulit yang batang yan kaya naman mahal na mahal ko yan...”,sabay tingin sa taas habang bumababa si Aldrin na bihis nang pang-alis.. “Katulad ko din naman pala sya, mabilis kumilos...hehehe” sabay na lang kaming napatawa... Gabi na kaming umuwi galing sa SM..hinatid na muna nila ko sa bahay. Sa labas naabutan kami ni Ate Joan kung kaya naman agad ko silang ipinakilala sa kanila. Sa tagpong ito ko masasabing maliit talaga ang mundo sa dahilang nung dalaga pa si Ate Joan ay isa siyang guro at nagkaroon ng pagkakataong maging guro siya ni Joseph sa elementarya...kung kaya naman madali silang nagkapalagayan ng loob... hindi na pumasok sa loob ng bahay sina Joseph sa dahilang masyadong napagod na si Aldrin sa aming pag-gala..Umuwi na rin sila agad at nangakong babalik na lang sa susunod na mga araw.. Sa loob ng bahay nag-kwentuhan muna kami ni Ate Joan tungkol kay Joseph. Marami akong nalaman tungkol sa kanya. Talaga palang mayaman sila at ngayo’y hindi na tulad ng dati sa dahilang nalulong ang kanilang ama sa bisyo at babae at ginamit ang halos lahat ng kanilang yaman. Matalino daw talaga si Joseph ngunit hindi na nakapagtapos ng pag-aaral ng dahil sa kailangan nyang buhayin ang kanyang kapatid. Malungkot talaga ang buhay ni Joseph ngunit ayon kay Ate Joan ay ngayon lang nya ito muling nakitang ngumiti.. Hindi rin makapaniwala si ate na nagkaron ako ng kaibigan dito sa maynila gayong hindi naman ako nalabas ng bahay buhat ng dumating ako sa kanila... Madami pa kaming napagkwentuhan ngunit dahil sa masyado nang gabi ay napagpasyahan naming sa susunod na lang ulit magkwentuhan... Isang buwan na ang nakalipas...nag-aaral na ako noon sa UST. Nursing ang kinuha kong kurso dahil yun ang gusto ko at gusto ng isa kong kapatid na nasa Amerika dahil in demand and mga nurse ngayon.. sa loob ng buwan na ito kadalasan hindi kami nagkikita ni Joseph, siguro dahil busy na kami pareho. Minsan pumupunta sya sa school para lang magkita kami..may mga kaibigan din sya dun na naging kaibigan ko na rin ng maglaon. Linggo-linggo sumusulat ako kina nanay at tatay..naisulat ko na rin ang tungkol kay Joseph, sa mga bago kong kaklase, kina Kuya Paulo at Ate Joan at tungkol sa lahat ng mga naranasan ko na dito sa Maynila. Masayang-masaya na ko ngayon sa buhay ko dito sa Maynila, hindi ko akalaing malilimutan ko ang kalungkutang nadama ko nung ako’y umalis sa amin. Tapos na ang unang semester sa taong ito kung kaya naman bakasyon ang lahat ng mga mag-aaral. Naisipan kong pumunta kina Joseph para naman bisitahin ito... namis ko na rin kasi silang mag-kapatid buhat ng nag-simula na ang pasukan. Sa pagdating ko doo’y naabutan kong bukas ang gate kung kaya naman pumasok na ako..marahil nalimutang itong isara ni Joseph. Sa loob nakita ko agad si Aldrin ngunit hindi nya agd ako nakilala kung kaya nag-pakilala akong muli..tumakbo ito papalapit sa akin nang maalala na nya ko...sinabi nitong lagi daw akong ikinukwento ng kuya nya sa kanya bago sya matulog....hindi ko alam kung bakit naman ako ikinukwento pero hindi ko na iyon itinanong sa kanya..hinanap ko na lang sa kanya si Joseph... sabi nito umalis lang daw ito sandali para bumili ng meryenda nilang dalawa, kaya naman pala naiwang bukas ang kanilang gate. Habang hinihintay ko si Joseph ay naglaro muna kami ni Aldrin.. madami din syang mga laruan kaya hindi kami naubusan ng laro..namis ko na rin ang pagiging bata. Kadalasan kasi noon mag-isa lang akong nag-lalaro sa dahilang matatanda na ang aking mga kapatid..kasi walong taon ang pagitan ng edad namin ni Kuya Paulo.. hindi nag-tagal dumating si Joseph. Bigla na lamang akong natahimik at hindi alam ang gagawin.. “Kanina ka pa ba dito sa bahay?..bumili kasi ako ng pagkain nitong si Aldrin kanina pa yan nangungulit gusto daw ng spaghetti kaya namili muna ko..”simula nya. “Ha...hindi ok lang un kararating ko lang din naman..siguro 15 minutes pa lang ang nakakaraan..halika tulungan na kitang magluto..diba sabi ko naman sayo na mahilig akong mag-luto..paborito ba ni Aldrin ang spaghetti?”...... “Ah..oo eh,naku abot langit ang tuwa nyan pag-nakakain ng spaghetti...hehehe” nagtawanana na lang kami hanggang makarating kami sa kanilang kusina. Habang kumakain kami ng niluto kong spaghetti ay nagsimulang magsalita si Joseph... “Salamat talaga sayo Andrew..sa lahatng tulong mo sa kin kung wala ka siguro hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko.”seryoso ang kanyang mukha. “Ano ka ba ayos lang yun no..ikaw pa!..di ba nga kaibigan kita...” bigla na lang nagtama ang aming paningin...matagal kaming nagtitigan at bigla na lang natawa sa isa’t isa dahil nagiging madrama ang aming usapan...tuloy akong kumain dahil medyo napasarap yata ang luto ko ng spaghetti pero nakatitig pa rin sya sa akin.... “Bakit nakatitigka sa kin?, may dumi ba ko sa mukha?”...naguguluhan kong tanong..... napatungo na lang sya at sinabing “Ha...a e wala may iniisip lang ako...wala un...sorry ah”... “Anong iniisip mo?” pag-uusisa kong tanong.. “ha wala un sige kain ka na lang..ang sarap ng luto ah!!”.. “Ikaw ha nag-lilihim ka na ngayon sa kin ha...hehehe ok lang un no,kung may problema ka sabihin mo lang sakin para naman matulungan kita...ano ba kasi un?”..... “Mamaya ko na lang sasabihin ha ok lang ba?”sabay tingin kay Aldrin.... “Ok, naiintindihan ko na...”sabay tingin din kay Aldrin. Matapos naming kumain, dinala na ni Joseph ang mga pinagkainan namin sa may kusina...Sya na daw ang mag-liligpit dahil ako daw ang nag-luto. Sumangayon na lang ako sa gusto nya...Sumunod na lang ako sa kanya sa may kusina para pakinggan kung ano man ang kanyang sasabihin.... “Andrew may itatanong ako sayo..ok lang kahit hindi mo sagutin...nitong nakaraang buwan, diba madalas tayong hindi nag-kita.. sa panahong yon namis mo ba ko?...kahit minsan lang....”seryoso nyang tanong. Nagulat ako sa tanong nya, akala ko kung ano ng problema meron sya...“Oo naman, lagi nga kayong nasaisip ko lalo na ung kakulitan ni Aldrin..hehehe..bakit mo naman nagtanong yan ha?....”pinilit kong daanin sa biro ang sagot ko sa tanong nya. “Ha a eh wala lang kasi namis ka na rin namin eh..” sabay tawa. Napuno ng katahimikan ang buong kusina..patuloy akong nakatingin sa kanyang mga nililigpit na plato.. “Andrew...may gusto kong sabihin sayo kaso hindi ko alam kung paano...”panimula nyang muli. “Ano ba kasi yon kanina pa ko naghihintay sa sasabihin mo ah...”natatawa kong sagot.hindi sya agad sumagot tanda na seryoso talaga ang kanyang sasabihin. “Sorry ah...seryoso yata ang sasabihin mo eh..sige makikinig ako..”.. “Salamat sayo Andrew”...muli kaming nag-katinginan... tahimik ang paligid, matagal kaming nakatingin sa isa’t isa..hindi ko alam ngunit parang may sinasabi ang kanyang mga mata...muli na namang tumibok ang aking puso ng malakas, mabilis, hindi ko alam kung bakit,tila pulang-pula na ang aking mukha at dahil sa sobrang init ay parang sasabog na ito...ngayon ko lang napatunayan na gwapo pala ang aking kaibigan, matangkad, maganda ang ilong at mga mata...ngunit bakit ko napapansin ang mga bagay na ito ngayon....ano ba tong nararamdaman ko...hinawakan niya ang aking kamay.. mainit ang kanyang kamay samantalang ang aki’y tila nanginginig sa kaba...ngayon lang ako nakadama ng ganito sa buong buhay ko...tanging ngiti lamang ang aking naisagot sa kanya. Biglang dumating si Aldrin at sinabing mag-laro daw kami.. Buti na lang at dumating si Aldrin kung hindi, hindi ko na alam pa ang gagawin ko sa tagpo naming iyon ni Joseph...nais daw nitong makipag-laro sa akin. “Sige Joseph dyan ka muna at sasamahan ko lang itong makulit mong kapatid sa labas”,sabay pisil sa pisngi ng bata...... “Salamat talaga sayo Andrew...”muling sabi ni Joseph... “Wala yun no ikaw pa..”nakangiti kong sabi. At tuluyan na kong lumabas ng bahay patungo sa kanilang bakuran kasama si Aldrin. Matagal din kaming nag-laro ni Aldrin ng kanyang mga laruang kotse ngunit wala ako sa sarili para mag-laro..hindi ko maipaliwanag kung anong nangyari sa amin ni Joseph kanina sa may kusina bago dumating si Aldrin.nagising na lamang ako ng biglang may nagtakip sa aking mga mata... “Hulaan mo kung sino ako...”pabulong na sabi ni Joseph. “Hello!..pwede ba namang magkaron pa ng ibang tao dito kundi kayong dalawa ni Aldrin...Joseph ikaw ha, alisin mo na kasi yang kamay mo, nag-lalaro pa kami ni Aldrin”medyo naiinis kong sagot. “Ito naman hindi na mabiro...maaari ba kong sumali sa laro nyo?...please sali nyo na ko..kawawa naman ako walang kalaro..”kunyaring paiyak na sabi ni Joseph. “Kulang na yung mga laruan ni Aldrin para sa atin kaya mag-palit na lang tayo ng laro..gusto nyo taguan na lang tayo?..gusto mo ba yon Aldrin?”sabay buhat sa batang nasisiyahan sa aking ginagawa... “Opo kuya gusto ko yon..matagal na rin kasi akong hindi nakakapaglaro ng taguan eh..”masayang tugon nito sa aking tanong. Mahigit 30 minutes na rin kaming nag-lalaro at kadalasa ako ang taya sa dahilang lagi nila kong nakikita kahit saan ako magtago.Naisip ko na tuloy na pinagtutulungan na nila ako....Hay sa wakas hindi na ako ang taya nahuli ko si Aldrin kaya sya naman ang bagong taya na mag-hahanap sa amin ni Joseph...Bago pa man mag-bilang si Aldrin ay nakatakbo na agad si Joseph para mag-tago...mahilig din pala ito sa larong bata..hehehe natauhan na lang ulit ako ng nasa ikalimang bilang na si Aldrin.. Tumakbo ako sa loob ng bahay at nagtago sa may kusina. Hindi ko inakalang dito rin mag-tatago ni Joseph. Nagulat ako ng may humila na lang sa akin sa likod ng kurtina..natawa na lang kaming dalawa sa dahilang iisang lugar ang naisip naming pag-taguan. Sa hindi ko maipaliwanag na dahilan, bigla na lamang akong kinabahan dahil sa labis na katahimikan..tanging ang mainit niyang hininga ang aking nararamdaman..hindi ko maibaling ang aking mukha sa kanya sa dahilang ilang pulgada lamang ang aming pagitan sa isa’t isa...hindi ko inaasahang mahawakan ko ang kanyang kaliwang kamay..na mabilis ko rin namang tinangal dahil na rin sa hiya..para matapos na ang laro ay lumabas na ako at iniwan si Joseph sa kusina...Kanina pa palang suko si Aldrin sa pag-hahanap sa amin kung kaya naman umayaw na ito. Nagpahinga lang kami ng konting oras at nag-paalam na rin akong umalis para umuwi. Hiniling ni Aldrin na bumalik ulit ako sa kanilang bahay at nangako naman ako sa kanya sabay tingin kay Joseph.... “Maaari din ba akong humiling sayo tulad ni Aldrin?”biglang tanong ni Joseph sabay tungo. “Ano ba yon mahal kong kaibigan?..basta ikaw oo agad ang isasagot ko..ikaw pa eh malakas ka sa kin eh..”nagyayabang kong sagot.... “Hayaan mong ihatid na kita sa inyo...”nahihiya nitong sabi. Hindi ko alam ang isasagot ko pero nagkibit balikat na lamang ako tanda ng pagsangayon sa gusto nito. Dahil sa maiiwang nag-iisa si Aldrin sa bahay, isinara ko ng ayos ang gate upang hindi ito mapasok ng ibang tao. Tahimik lang kaming pareho ni Joseph habang tinatahak namin ang daan papuntang bahay namin..biglang huminto ang aming sasakyan..naflatan kami ng gulong at kailangan pang palitan upang makarating kami sa bahay ni kuya..Bumaba si Joseph at kumuha ng mga gamit sa likod ng kotse at inihanda ang mga ito sa pag-aayos ng gulong. Matagal din bago napalitan ang naflat na gulong kung kaya naman medyo napagod si Joseph..sa loob ng kotse naupo kaming dalawa para makapagpahinga muna si Joseph. Patay noon ang aircon at tanging hangin mula sa bukas na bintana ang aming nararamdaman...Dahil sa sobrang pawis tinanggal muna ni Joseph ang kanyang damit..kung kaya naman lumantad sa aking harapan ang matipuno nitong katawan. Malaki talaga ang kanyang katawan, mapula-pula ang nipples at may balahibong pusa sa may ibaba ng pusod...bigla na lamang akong nabalutan ng init ngunit napalitan ito ng hiya ng biglang nahuli niya akong nakatingin sa kanyang katawan..hindi ko alam ang sasabihin ko sa kanya tungkol sa pagtingin ko sa kanyang katawan... “Nagtataka ka siguro kung bakit maganda ang katawan ko no?” natatawa nitong tanong. Dahil sa hiya ay napatungo na lang ako.. “Nag-gigym kasi ako dati nung medyo mahina ang byahe ko...yun ang libangan ko..”pagpapaliwanag nito sa akin...Tumango na lang ako upang maitago ang aking pagkahiya. “Kung gusto mo pag-wala kang pasok mag-gym tayo bihira na kisi ulit akong mag-exercise nitong nakaraan eh..may alam ako dyan sa malapit sa amin at kakilala ko na yung may are..”kwento nito. “Ok lang..”yun na lamang ang naisagot ko pero hindi ko maipaliwanag kung bakit hindi ko maalis sa aking isip ang maganda nitong katawan. “hoy!..ok ka lang ba? Kanina ka pang tulala ah” pagtataka nitong tanong. “ha..a e oo naman napagod lang siguro ako sa pag-lalaro..hehehe hindi na ko sanay sa paglalaro.hehehe”...palusot kong sagot sa kanya.. “hay nako mabuti pang ihatid na kita sa inyo para makapag-pahinga ka na...”sabi ni Joseph na may halong pag-aalala. Ang totoo sa tuwing mag-kasama kami ni Joseph nakararamdam ako ng kakaiba..ung tipong hindi ko maipaliwanag..basta ewan..siguro mahal ko na nga sya. Pero natatakot ako kasi pag-nalaman nya ang nararamdaman ko e baka layuan na nya ko. Hindi ko alam kung makakaya ko kung mawala1 sa kin. Siguro dapat ilihim ko ito ng lubusan para makasama ko sya ng matagal... Isang lingo na rin ang nakararaan matapos ang huli kong pag-punta kina Joseph. Alas diyes ng gabi ng biglang nag-ring ang telepono.sino kaya ang tatawag dito sa bahay ng ganitong oras...buti na lang at gising pa ko... Si Joseph ang tumatawag!!...bakit kaya? “Hello..si Andrew to..bakit ka napatawag?..may problema ba?”pag-aalala kong tanong sa kanya. “ah..sorry ah kasi basta labas ka na lang ng bahay nandito ko sa harap nyo..may dala kong beer inom tayo..malapit na kasi ang pasukan baka dumalang na naman ang pag-kikita natin...”seryoso nitong sagot. Dahil sa sobrang saya na aking nadama ay hindi ko na nahintay ang mga sasabihin pa nya, bagkos tinungo agad ang pintuan upang sya’y aking pagbuksan... “Oi, pasok ka...ok lang ba kung dito na lang tayo sa may bakuran uminom kasi tulog na sina Ate Joan at Kuya Paulo eh...”bulong ko sa kanya. “Okey lang sa kin yon sanay naman ako eh..kadalasan sa bakuran din namin ako umiinom. Yun nga lang mag-isa ko pero ngayon kasama na kita.”masaya nitong tugon. Kumuha ako ng malamig na tubig at maraming yelo sa ref..buti na lang pala at gumawa ako kahapon ng yelo. Kinuha ko na rin ung ibang mga delata sa cabinet para sa pulutan kahit na maraming dala si Joseph e kumuha pa rin ako para naman mas maganda ang inuman..hehehe Madami dami din pala talaga syang dalang beer...ewan ko pero hindi naman ito ang unang pag-inom ko ng alak..patago din kami uminom noong nasa high school pa ko pero bakit ang bilis ko yatang malasing ngayon...malakas din palang uminom tong si Joseph...madami pa rin naman kaming napagkwentuhan pero kadalasan sya ang nagkukwento kasi naubusan ako ng topic eh. Hindi ko na halos alam ang mga sinasabi ko kung kaya naman halos tawa na lang kami ng tawa. “Joseph may tanong ako sayopero ok lang kung ayaw mong sagutin...may girl friend ka ba?..kasi parang wala ka pang pinakikilala sa kin..hehehe” panimula kong muli. Natagalan sya bago nakasagot..“Wala pa kong syota eh pero dati meron matagal na kaming break..nalimutan ko na yun eh kaya hindi ko na kinuwento sayo.” “ahh.ok”patangu-tango kong sagot. “Joseph, may gusto kong sabihin sayo, sana maintindihan mo ko...ngayon siguro dahil lasing na tayo pareho ay malakas ang loob ko na sabihin sayo ang matagal ko na ring tinatago...Joseph simula nung mag-kita tayo hindi ko na alam ang nararamdaman ko para sayo.. alam kong mali ngunit hindi ko ito malimutan...Joseph mahal na mahal kita!...” hindi ko namalayang tumutulo na pala ang aking luha kung kaya na man mabilis akong pumasok sa loob ng bahay at nag-tungo sa aking kwarto. Ang huli ko na lamang naalala ay ang hindi ko maipaliwanag na ekspresyon ng kanyang mukha matapos kong sabihin ang aking nararamdaman para sa kanya. Hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako kagabi matapos akong magtungo sa kwarto. Nagpunta ko sa labas upang linisin ang mga kalat ngunit wala na kong naabutan kahit na isang bote ng beer...bigla na lang dumating si Ate Joan sa likod ko.. “Andrew nag-inuman pala kayo kagabi ni Joseph dito ah...nag-tataka ka siguro kung bakit malinis na dito..nagising ako kagabi at naabutan kong nag-lilinis dito si Joseph at sinabing nakatulog ka na nga daw...tanong ko lang sayo Andrew, nag-away ba kayo kagabi kasi medyo kakaiba ang kinikilos ni Joseph nung umuwi to kagabi..” panimula ni ate. Hindi ko gaanong naiintindihan ang mga sinabi nya dahil magulo ang isipan ko ng mga oras na yon...kung kaya naman panay tango na lang ang sagot ko sa kanya. At Pagkatapos nito’y bumalik ako sa kwarto para mag-isip. Bakit ko ba nasabi yon sa kanya?...ano na kayang mangyayari sa min ngayong alam na nya ang tunay kong nararamdaman para sa kanya?....galit na kaya sya sa akin? Yon na ba ang huli naming pagkikita?...ituring pa rin kaya nya kong kaibigan? Ilan lamang ito sa mga katanungang gumugulo sa akin sa mga oras na ito....... malapit nang magtapos ang taon ngunit hindi pa rin kami nag-kikita...marahil ito na nga ang aking kinatatakutan ang pag-iwas nya sa akin....nag desisyon akong umuwi muna sa aming probinsya upang kalimutan ang lahat ng nangyari sa akin sa loob ng isang taon ko sa Maynila...para malimutan ko ang aking nararamdaman para kay Joseph... Nilibang ko na lamang ang aking sarili sa pagmamasid sa aming bukid...kung minsan nama’y dumadalaw ako sa ilan kong mga kaklase upang alamin ang kanilang buhay buhat ng kami’y mag-tapos ng high school...kadalasan nag-titgil na lang ako sa kwarto ko para mag-pahinga....Tok!Tok!Tok!... “Andrew, nandyan ka ba? Halika na dito sa baba at kakain na tayo ng hapunan..kanina ka pa namin hinihintay ng tatay mo...dalian mo at baka lumamig pa yung kanin...hoy halika na..” si inay ang nasa pintuan. “Susunod na po ako...aayusin ko lang po ‘tong mga gamit ko.Medyo nagulo po kasi eh..”tangi ko nalaang naisagot sa aking ina. Masarap ang hinanda ng aking ina akala ko nga ay may okasyon ngunit wala daw sabi nila, gusto lang nilang mapasaya ako sa dahilang napansin na rin nila na malungkot ako buhat ng ako’y bumalik mula sa Maynila. Binasag ni ama ang katahimikang bumabalot sa buong bahay “Anak, may problema ka ba?Sabihin mo sa amin ng ika’y aming matulungan. Kanina pang nag-aalala itong nanay mo sayo. Hindi ba maganda ang trato sayo ng kuya mo dun sa Maynila?Sabihin mo lang at hahayaan ka na naming lumipat sa ibang tirahan...” “Anak, kung kailangan mo ng makakausap nandito lang kami para sayo.”pahabol ni ina. Pilit akong ngumiti upang mapagtakpan ang aking nararamdaman at sinagot ang kanilang mga katanungang.“Ah e wala naman po ito, medyo napagod lang po talaga ako nitong nakaraang pasukan.Siguro po baka sa mga susunod na araw eh bumalik na ang dati kong sigla, dahil na rin po siguro sa masasarap ninyong mga niluluto...hehehe” “ay ganun ba..naku dapat pala eh nagagatasan na ang ating baka ng makainom naman itong bunso natin at bumalik ang lakas! Bukas na bukas eh kumuha ka nga Anton” si Inay. Nag tawanan na lang kami sa sinabing iyon ni Inay. Nung mga oras na yaon nawala ang aking lungkot marahil namis ko na rin sina inay. Nakatulog ako ng mahimbing ngunit ang laman pa rin ng isip ko ay si Joseph. Tatlong taon na rin ang lumipas..napakabilis talaga ng panahon... buhat ng bumalik ako dito sa Maynila ay lumipat na ako ng tirahan. Para na rin siguro malimutan ang malungkot kong nakaraan. Si Ate Joan lang ang may alm kung saan ko tumitira ngayon. Napunta sya minsan dito para makapag-kwentuhan sa akin sa tuwing wala si Kuya Paulo sa kanila.Hindi ito alam ni Joseph at hindi ko na rin iniisip na hahanapin nya pa ako simula ng malaman nyang mahal ko sya. Minsan napag-uusapan namin ni Ate Joan si Joseph ngunit tungkol lamang ito sa mga magaganda naming nakaraan. Alam na ni Ate Joan ang lahat at tanging sya lamang ang may alam ng lahat ng nangyari. Tinanggap ako ni ate sa pagiging bakla ko..Sya lamang ang sinasabihan ko ng lahat ng nasa isip ko. Hindi nya sinabi kay kuya ang tungkol sa akin.Nagpapasalamat ako sa kanya dahil sinusuportahan nya ako. Pero dahil sa matagal na panahon na rin ang nakalipas bumalik na muli ang aking sigla ngunit alam kong may kulang at yon ay ang aking puso. Buwan na lamang ang hinihintay at magiging tunay na nurse na ko... Naglalakad ako papuntang school isang hapon.Malapit na kasi sa school ang tinitirhan ko..May isang taxi na nakaparada malapit sa may gate ang aking nakita. Pamilyar ang sasakyan sa akin ngunit hindi ko na ito pinansin dahil malalate na ko sa klase ko. Medyo Malaki na rin ang ipinagbago ko ngayon..tumangkad na rin ako at F4 style na rin ang buhok ko at mukhang nurse na talaga dahin sa uniform kong pure white. Madami akong dala ngayong araw na to kaya naman ng may bigla akong nabunggo sa tapat ng taxi ay nalaglag ang ilan sa mga gamit ko...Salamat na rin sa nabunggo ko dahil tinulungan nya kong simutin ang mga gamit ko...isa-isa naming pinulot ang mga gamit ko habang panay ang pag-hingi ko ng sorry sa kanya..hindi sya umiimik hanggang magtama ang aming paningin. Hindi ko akalaing si Joseph ang nasa aking harapan. Hindi ko maialis ang aking mga mata sa pagkakatingin ko sa kanya hanggang maalala kong malapit na akong mahuli sa aking klase. Humingi ako ng salamat sa kanya at patakbo kong tinunton ang daan papuntang laboratory. Hindi ko na naintindihan ang sinabi nya sa dahilang natatakot akong mahuli sa klase.Isa ako sa mga may matataas na marka sa klase namin kung kaya naman ayokong bumaba ito....Salamat sa Diyos dahil nakaabot pa naman pala ako. Sabay kaming dumating ng aking professor kaya hindi pa rin ako late. Makaraan ang dalawang oras ay natapos na ang aming klase. Marahil ito na ang araw na may pasok na wala akong natutunan sa dahilang ang nangyari nung nakaraang umaga ang tangi kong iniisip. Hindi mawala sa isip ko ang maamo nyang mukha.Natatakot akong lumabas ng campus sa dahilang baka nasa labas pa rin si Joseph...hindi ko alam kung paano ko sya muling haharapin.... sang oras din akong nagtigil sa may canteen at pagkatapos nito’y napagpasyahan ko nang umuwi... Wala na sa may gate ang sasakyan ni Joseph kung kaya naman nawala ang pangamba..patuloy akong naglakad hanggang makarating sa unang kanto kung saan papasok ako para makarating sa aking tinitirahan. Ngunit sa hindi inaasahang doon ko natagpuan si Joseph na may kasamang babae...maganda ito at sa unang tingin ay masasabing ito ang kanyang girlfriend.. at hindi ako nag-kamali sa dahilang magkahawak ang kanilang mga kamay at masayang nagkukwentuhan. Patuloy kong tinahak ang daan papauwi ngunit sa hindi inaasahang napansin ni Joseph ang aking pag-dating...tinawag nya ako ngunit hindi ko sya pinansi patuloy akong naglakad, pabilis ng pabilis para makalayo sa kanila. May sinisigaw sya ngunit hindi ko iyon inintindi dahil sa sakit na aking naramdaman na noon lamang nangyari sa akin..Hindi ko na namalayang tumutulo na pala ang mga luha sa aking mga mata..Hindi na nya ko sinundan...tumigil muna ako sa isang poste ng ilaw dahil na rin sa magkahalong pagod at sakit na aking nararamdaman. Pinahid ko ang mga luha sa aking mata..at inayos ang aking sarili. Dumating ako sa bahay ng wala sa sarili at naabutan ko na lamang doon si Ate Joan. “Kanina pa ko dito hinihintay ka...diba dapat kanina pa tapos ang klase mo? Bakit ngayon ka lang?...Hoy!Ok ka lang ba?...bakit ka umiyak?”...sunud-sunod na tanong ni Ate sa akin.....Hinintay kong makapasok muna kami sa loob ng bahay bago ko sinagot ang kanyang mga tanong...Ikinuwento ko sa kanya ang lahat ng nangyari kanina sa akin sa school....natapos akong nag-kwento ng puno ng luha ang aking mga mata....nabawasan ang bigat ng aking nararamdaman ng mailabas ko ito kay Ate Joan...tanging yapos na lamang ang kanyang naitugon sa akin tanda ng kanyang pag-suporta sa akin...nakatulugan ko na ang pak-kakayapos ko sa kanya na puno pa rin ng luha ang aking mga mata... Kinaumagahan pagkagising ko naabutan kong nandun pa rin si ate at naghahanda na ng almusal.Nandun din si Kuya Paulo. Pugto pa rin ang aking mga mata dahil sa pagkaka-iyak..hindi ko alam kung paano ko sisimulang kausapin sina kuya. Hanggang sa nag-salita na si Kuya “Andrew,gising ka na pala..dito na kami natulog ng Ate Joan mo kasi sabi nya eh dumito muna kami habang...” “Kuya...”singit kong sagot... “Wag kang mag-alala, alam ko na ang lahat noon pa. Sinabi na sa akin ng Ate mo. Hindi mo na kailangang magpaliwanag sa akin.Alam ko namang hindi lamang sekswalidad ang tinitingnan sa isang tao kundi kung may malinis ba itong kalooban. Susuportahan ka namin sa lahat ng magiging desisyon mo...”muling sabi ni kuya. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko kay kuya tanging pag-yapos na lamang ang nagawa ko para sa kanya tanda ng pag-papasalamat ko.Muli akong naiyak dahil sa pag-papasalamat sa kanilang mag-asawa... “O,baka naman magka-iyakan pa kayo dyang mag-kapatid..halika na nga kayo at makakain na,,lalamig pa ‘tong hinanda ko para sa inyo.”...singit naman ni ate joan na tila natatawa na. Nangiti na lang ako sa kanila at tinungo na namin ang hapag upang sabay-sabay nang kumain. Pansamantala kong nalimutan ang mga nangyari kahapon ngunit ramdam ko pa rin ang sakit sa aking puso... Ilang araw din akong umiyak ng palihim upang hindi na ako pangambahan nina ate.Hindi maalis sa aking isipan ang nakita ko sa may kanto..sina Joseph at ang kanyang mahal. Masaya silang dalawa, para sa akin, noon ko lamang nakitang ganoon kasaya si Joseph mag-mula ng magkita kami. Marahil dapat ko na ngang kalimutan si Joseph dahil wala ring mangyayari sa akin.Pati sina Kuya Paulo at Ate Joan ay naapektuhan na rin. At alam kong malabong mahalin ako ni Joseph dahil hindi ako tunay na babae.. “Congratulations Andrew!!!!” yan ang sabay-sabay na sinisigaw nina itay, inay, Kuya Paulo at Ate Joan dito sa bahay. Nakatapos na rin kasi ako ng nursing at hindi lang basta nagtapos, nurse na ako sa isang pinakakilalang ospital ngayon sa bansa. Kinuha na agad ako upang mag-trabaho sa kanila dahil na rin sa matataas ang aking mga marka at nasama ako sa top 50 sa mga pumasa sa exam para maging isang legal nurse. Masaya na ako ngayon dahil makakatulong na ko sa aking mga magulang ngunit kailangang sa Maynila pa rin ako tumira dahil dito ako magtatrabaho. Mayroon pa akong apat na buwan para mag-pahinga bago ko simulang pumasok sa ospital. Kung kaya naman naisipan kong mag-SM muna para magpalamig... Pagkatapos kong mag-sine naisipan kong kumain muna sa Mc Donalds, gutom na rin kasi ako eh...dito ko lang nalamang hindi pala masayang kumain ng nag-iisa. Bigla na lang may tumayo sa aking harapan at nag-salita, “Pwede bang maki-share ng table?...wla na kasing ibang bakante eh.”isang pamilyar na tinig yun at agad ko namang tiningnan ang pinagmulan nito. Hindi ako nag-kamali si Joseph nga ang nag-sasalita. Hindi ko alam ang aking gagawin sa sobrang pagkabigla. “Ha...a eh sige ok lang you can sit there” kinakabahan kong sagot sa kanya sabay turo sa kaharap kong upuan na bakante. “Thank you ah”..sabay upo nito. Tahimik lang akong kumakain, pinakikiramdaman kung anong susunod na mangyayari. Tanging sa pagkain ko lamang ako nakatingin. “Ehem!...a Andrew kumusta ka na nga pala ngayon? Ang tagal na nating hindi nag-kakausap ah...Congratulations nga pala kasi sabi ng Ate Joan mo graduate ka na ng nursing...”simula ni Joseph.. “Thank you” tangi kong naisagot sa kanya ngunit hindi pa rin ako natingin sa aking kausap. Pagkatapos ng sagot kong iyon ay hindi na ulit sya nag-salita.hanggang sa matapos akong kumain. “Tapos na ‘kong kumain....aalis na ko.”pag-papaalam ko sa kanya. Sabay tayo ngunit pinigilan nya ko sa pamamagitan ng paghawak sa aking kamay. “Sandali lang maaari ba tayong mag-usap?..kung nag-mamadali ka bibilisan ko na lang...sana pakinggan mo ko Andrew” seryoso ang kanyang mukha. Wala akong nagawa kundi ang umupong muli at handing makinig sa kanyang sasabihin. Natatakot ako sa mga oras na ito, baka tawanan nya ko dahil sa nangyari noong nakalipas na apat na taon. Nakatungo akong nag-hihintay sa kanyang mga sasabihin. “Andrew, bakit mo ko iniwan apat na taon na ang nakakaraan?..saan ka pumunta?..hindi ka na umuwi sa bahay ng kuya mo..hindi ko alam kung saan kita hahanapin...patawarin mo sana ako kung hindi ko nasabi sayo ang nararamdaman ko para sayo nang mas maaga, nasaktan ka tuloy ng sobra at hindi ko yun kagustuhan..ang totoo nasaktan din ako noon.”simula nya. Hindi ko sya maintindihan.... “Anong ibig mong sabihin?”nalilito kong tanong sa kanya. “Bago ka pa man mag-tapat tungkol sa nararamdaman mo para sa ’kin may nararamdaman na rin ako para sayo...natatakot ako noon na sabihin sayo dahil baka hindi mo maintindihan..matagal ko nang gusting ipagtapat sayo na mahal din kita dahil tanging ikaw lang ang nag-aruga sa amin ni Aldrin ng ganoon na lang kahit na bago pa lang tayong mag-kakilala....masaya ako nang sabihin mong mahal mo rin ako ngunit bigla ka na lang umalis ng walang pasabi hanggang sa hindi na kita nakita.” malungkot nyang salaysay. “Joseph patawarin mo ko...napangibabawan ako ng takot na iwasan mo na ko, matapos kong sabihin sayo ang tunay kong nararamdaman para sayo. Oo, lumayo ako..lumipat na ko ng tirahan para makalimot..inakala kong galit ka na sa ‘kin at ikinakahiya at pinandidirian...magulo ang isip ko noon...takot akong makita ka dahil baka pag-tawanan mo ako...sorry hindi ko naisip na hahanapin mo pala ko.”unti-unti nang pumapatak ang aking luha..hindi ko na mapigilan ang aking emosyon.. “Nalimutan mo na ba ko matapos kang lumayo?”seryoso niyang tanong.. hindi ko alam kung ano ang aking isasagot sa kanya.... “May nararamdaman ka pa ba para sa akin?”muli nitong tanong. Naguguluhan na ko, hindi ko na alam kung paano ko sasagutin ang mga tanong niya. Oo mahal ko pa sya at hindi ko pa sya nakakalimutan ngunit bakit hindi ko ‘to masabi sa kanya ngayong nasaharapan ko na sya...”Joseph....magmula pa noon hanggang ngayon ikaw lang ang minahal ko...walang oras na hindi ka pumapasok sa isip ko....ngunit dahil na rin sa sobrang pag-mamahal ko sayo ay lalo lang akong nasasaktan.. alam kong hindi tayo para sa isa’t-isa...alam kong mas nanaisin miong babae ang iyong kinakasama kaysa sa isang tulad ko...”natatakot kong sagot sa kanya. “Andrew makinig kang mabuti sa sasabihin ko...mahal din kita simula pa noong una. Bakit hindi tayo mag-simula ulit?...kalimutan na natin ang lahat ng nangyaring hindi maganda...Andrew mahal na mahal kita..”nakangiting sagot ni Joseph. Noon ko lang narinig ng ganoon kasaya ang tinig ni Joseph.Tanging ngiti na lang din ang aking naisagot sa kanya. Matapos kaming mag-usap at makapag-patawaran sa isa’t isa ninais naming maglibot muli sa loob ng mall nang makapagkwentuhan kami tungkol sa mga nangyari sa amin nung mga panahong hindi kami magkasama.. Umupo muna kami sa isang upuan upang makapag-pahinga..madami na rin kasi kaming nalibot. Bigla kong naalala yung babaeng kasama nya malapit sa dati kong tinitirhan.. “Sino nga pala yung kasama mo noon na babae nung mag-kita tayo sa may kanto malapit sa school?” tanong ko sa kanya. “Ah yun bang si Tess, best friend ko sya noon nung nag-aaral pa kami pareho. Yun na siguro ang huli naming pag-kikita kasi pupunta na yung pamilya nya sa states at kasama sya. Hindi na sila babalik dito sa Pilipinas.” Medyo lumungkot ang kanyang tinig. “ah ok...eh bakit ka naman nandun sa may gate ng school nung umaga? Siguro may ka tagpo ka dun no?”pabiro kong tanong sa kanya. “Sino pa ba namang hihintayin ko dun syempre ikaw..matagal na kitang hinahanap akala ko nga tumigil ka na kasi hindi kita nakikita doon eh...”sagot nito. “ah..sorry po ah kasi puro pang-gabi na yung schedule ko noon eh kaya siguro hindi mo na ko nakita..”sagot ko naman sa kanya. “Halika punta tayo samin siguradong sasaya na naman si Aldrin kung makikita ka nya ulit.Ewan ko ba, pero mas namimis ka nya kaysa sa akin..nagseselos na nga ako sayo eh....hehehe” nito sa akin. Maaga pa naman kaya ok lang na pumunta muna ako sa kanila. “Ok lang, sige punta tayo medyo maaga pa naman eh.” Sagot ko sa kanya. Pumunta kami sa may parking lot ng mall para kuhanin ang sasakyan ni Joseph. Hindi ko akalaing may kotse na sya ngayon at hindi na yung taxi ang gamit nya. “Nagulat ka no.. matagal ko na ‘tong pinag-iipunan at eto na ngayon nabili ko na sya.”pagmamalaki nito habang hinihimas ang bagong kotse na parang isang alagang manok. “ang ganda naman nitong sasakyan mo”namamangha kong sagot sa kanya. Ngayon nawala na ang kabang nararamdaman ko para sa kanya. Sumakay na kaming dalawa sa kotse para pumunta sa kanila. Ngunit hindi pa man ayos ang aking pagkakaupo ay hinatak na nya ang aking ulo upang halikan. Nagulat ako sa ginawa nyang ito ngunit dahil sa mahal ko sya ay nagparaya na ako sa gusto nyang mangyari. Lumaban ako ng halikan sa kanya..punung-puno ng pagmamahal ang mga halik naming yaon. Ito ang una kong halik at masasabi kong pinakamasarap ang halik ni Joseph. Ngayon ko lang nahawakan ang kanyang matipunong katawan na lalong nagpagwapo sa kanya maliban sa maganda nitong mga mata at ilong. Matagal din ang halikan naming iyon, pilit nyang ginagalugad ang aking bibig at hinahanap nito ang aking dila. Noon ko lamang naramdaman ang ganoong kasiyahan...... “I love you Andrew.”si Joseph. “I love you too Joseph.” Tugon ko naman sa kanya. Habang tinatahak namin ang daan patungo sa kanilang bahay ay mababakas sa aming mga mukha ang lubos na kaligayahan. Hindi ako makapaniwala sa mga nangyayari ngayon sa aking buhay. Masayang masaya ako dahil ngayon magkasama na kami ni Joseph at walang inililihim na pag-ibig sa isa’t isa. Dumating kami sa bahay nina Joseph mga 7:00 na ng gabi....nagulat ako dahil Malaki na ang ipinagbago ni Aldrin, malaki na ito at tulad ng inaasahang kamukha nito ang kanyang kuya. Namis ko na rin ang kapatid nyang ito kaya naman pagkakitang-pagkakita pa lang naming dalawa ay nagkamustahan na agad kami. Mahabang panahon na rin talaga kasi ang nag-daan buhat ng muli kaming magkita. “Kumusta ka na Aldrin?, matagal din tayong hindi nagkita ah...ang tangkad mo na! Kwento ka naman dyan...” panimula ko. “Oo nga kuya ang tagal mong nawala kala ko hindi mo na kami babalikan..miss ka na talaga namin ni Kuya Joseph..alam mo ba lagi ka nyang kinukwento sa ‘kin tungkol sa inyo tuwing mag-kasama kayo, halos masaulo ko na nga eh kasi laging yun ang kwento nya sa akin. At alam mo ba simula nung nawala ka laging nag-lalasing yang si kuya. Tapos naiyak ng walang dahilan..tanong mo nga kung bakit, minsan kasi parang nakakaawa na si kuya...parang may malaki syang problema..ayaw na man nyang sabihin sa akin....ikaw kuya kumusta ka naman?...san ka nga pala pumunta?” hindi ko maintindihan ang mga kwento ni Aldrin tungkol sa kanyang kuya marahil may problema nga ito. “Ha a eh umuwi kasi ako sa probinsya namin para mag-pahinga muna, bakasyon kasi nun tapos naisip ong lumipat na ng tirahan kasi nakakahiya na sa kuya ko eh..Sorry ah kung hindi ako nakadalaw sayo dito naging busy kasi ako sa studies eh..kailangang makatapos ako ng pag-aaral. Hayaan mo ngayong tapos na ko ng pag-aaral lagi na tayong mag-kikita at hindi lang mag-kikita lagi pa kitang ipagluluto ng spaghetti! Di ba paborito mo yun?...” salaysay ko sa kanya. “Naku kuya sinabi mo pa lagi kong hinahanap yung luto mo..hindi nga kayang gayahin ni kuya eh...yeheeyyy!!!” Tuwang-tuwa sya sa aking pangako marahil napakatagal na talaga naming hindi nag-kita. Muli syang nag-salita “Kuya mangako ka na hindi mo na kami iiwan ha...” Nagulat ako sa sinabi nyang ito.. “Pangako..hindi ko na kayo iiwan” “Pangako yan ha!..narinig ko yon!”si Joseph pala ay nasa likod ko na. “Halika na kayo dito sa lamesa nag-handa ako ng konti para sa bisita natin na ngayon lang ulit pumunta dito..”sinasabi nya ‘to ng nakangiti habang nakatingin sa akin. Kahit medyo busog na ko eh pinagbigyan ko pa rin si Aldrin na kumain ako. Ayoko namang mag-tampo agad sya sa akin... Tapos na kaming kumain..tulog na rin si Aldrin sa sobrang pagod..kami na lang ni Joseph ang naiwan sa may sala. Tahimik lang kaming nanonood ng tv. “Joseph, may nakwento sa kin si Aldrin kanina nung nasa kusina ka pa..sabi nya lagi kang nag-lalsing nung nakakaraan. Bakit?, may problema ka ba?..kailangan mo ba ng kausap para sa problema mo..handa akong makinig at kung may magagawa ako hindi ako mag-dadalawang isip na tulungan ka.” Simula ko habang nakaharap pa rin sa may tv. “Ha!..naku wag mong intindihin yon tapos na yun at wala na kong problema dahil kasama ko na sya ngayon...masaya na ko...si Aldrin talaga napakaingay.” Pakamot pa sya ng ulo habang nag-sasalita... “Sino na man sya?..kilala ko ba?”pag-uusisa ko. “Sino pa edi ikaw...oo malungkot ako nung nawala ka sa amin..naiinis ako sa sarili ko dahil kung sinabi ko sayo ng maaga ang feelings ko para sayo hindi ka sana nawala sa amin...sa akin...Andrew wag mo na sana kaming iiwan ha..”malungkot nitong paliwanag. Masaya ako sa mga oras na ito..hanggang ngayon hindi pa rin maiisip na nangyayari ito sa akin..ayoko nang matapos ang araw na ito. Biglang tumayo si Joseph at pumunta marahil sa kanyang kwarto at bumalik din naman kaagad... “Saan ka galing?..”tanong ko sa kanya. May hawak sya pero hindi ko alam kung ano iyon..isang munting kahon na nababalutan ng magarang papel. “kinuha ko lang itong regalo ko para sayo. Matagal ko na sanang ibinigay sayo ito ngunit natatakot akong hindi mo tanggapin. Para sayo to.”sabay abot ng regalo... kinuha ko naman ito at binuksan.. “Para sa akin?!..isang singsing...ang ganda!..Salamat pero para saan naman to?” tanong ko sa kanya. “Oo para sayo yan...tanda ng buo kong pagmamahal sayo at pasasalamat..”sabay halik nya sa akin sa labi. Hindi ko mapigilang umiyak dahil sa lubos na tuwa... “O bakit ka umiyak?”tanong nya sa akin. “Hindi ko kasi mapigilan eh..masayang masaya talaga ako..Joseph mahal na mahal talaga kita.” Sagot ko sa kanya...habang sinusuot nya sa akin ang singsing. Hindi ko alam ngunit bigla na lamang kaming napapunta sa kanyang kwarto at parehong wala ng mga damit..ang ganda talaga ng kanyang katawan, ang sarap nitong pagmasdan..mapula ang kanyang mga nipples at may mga munting buhok sa baba ng kanyang pusod pababa sa kanyang ari. Hindi ko alam kung ano ang aking gagawin..dahil ito ang unang pagtatalik na aking gagawin...uminit ang aking katawan. Hindi ko maipaliwanag ang ang aking nararamdaman... “Joseph hindi ko alm kung anong gagawin...”ito na lang tangi kong nasabi sa kanya. “Akong bahala sayo Andrew..”sagot nito sabay halik sa akin.. hindi ko na rin napigilan ang aking sarili..mahal na mahal ko sya kaya gagawin ko ang lahat ng gusto nya. Sinabayan ko ang kanyang mga halik habang nakahawak sya sa aking dibdib at hinihimas ang aking nipples..masarap ang ginagawa nyang ito sa akin..gumagala na ang kanyang mga halik sa akin.. sa leeg, sa tenga hanggang sa supsopin nya ang aking nipples sa kanan.. hindi ko maipaliwanag ang sarap na aking nadarama sa mga oras na ito. Tanging pagkapit na lang sa kanyang ulo ang aking nagawa..muli kaming naghalikan..masarap talaga syang humalik. Ako naman ang gumala sa pag-halik sa kanya...hinalikan ko ang kanyang napakagandang dibdib. Ang kanyang mapupulang nipples pati na rin ang kanyang tagiliran..tanging pangalan ko ang kanyang sinasambit...tanda marahil na nasasarapan din sya sa aking ginagawa.. sa hindi sinasadya ay nahawakan ko ang kanyang ari..galit na galit na ito..mapula rin at para sa akin napakalaki nito..nabigla ako napatingin sa kanya.. nakatingala lang sya at nakapikit..unti-unti kong hinawakan ang kanyang ari..matigas ito at napaka kinis..lalo na ang pinaka ulo nito..iginala ko ang aking kamay sa kanyang buong ari pati na rin ang kanyang bayag ay aking hinimas..para akong bata na nag-lalaro ng isang bagong laruan.. napakislot ang kanyang ari marahil nakiliti ito sa aking ginawa..tumingin akong muli sa kanya at nakita kong pinagmamasdan na pala nya ang ginagawa ko.. “Sige Andrew isubo mo na...”pagmamakaawa nito. Wala akong sinayang na panahon.. agad kong isinubo ang kanyang nag-ngangalit na ari. Nilaro ko sa loob ng anking bibig ang kanyang ari sa pamamagitan ng aking dila. Ginawa kong parang lollipop ang kanyang ari..nagsimula akong mag taas baba sa kanyang ari..dahil sa medyo malaki ito, hindi ko maipasok sa aking bibig ang kabuoan nito. “Ahhhh...sige pa Andrew...ang sarap mo...si..ge pa isubo mo pa...ahhhh” ilan lang ito sa kanyang mga ungol...dahil sa nasasarapan na rin ako ay itinuloy ko ang pagchupa sa kanya...dahil sa sobrang sarap kinakadyot nya na rin ang aking bibig para maipasok ang kabuoan nito...kahit na malamig ang buong kwarto ni Joseph ay pinapawisan pa rin kami dahil sa aming gingawa... “Sige paaaaah....malapit na akoooooo.....ooohhhh....ang sarap mooo...aaaayan nnaaa..” sabay labas ng kanyang tamod sa aking bibig. Dahil sa sobrang dami ng kanyang inilabas ay wala akong nagawa kundi ang lunukin ito.... “Mahal na mahal kita Joseph...mahal na mahal” ito na lamang ang aking nasabi sabay yapos sa kanya...masaya ako ng gabing ito.. sa kanila na rin ako nag-palipas ng gabi at ilang beses din namin itong inulit ng gabing iyon... Makaraan ang isang buwan sa bahay na nina Joseph ako nakatira ..sinabi ni Joseph na sa kanila na ako tumira..bawas na rin daw yun sa mga gastusin ko. Nung una hindi ako payag pero dahil sa mapilit sya at si Aldrin ay tinangap ko na rin ang kanilang imbitasyon. Masaya na ngayon si Aldrin dahil lagi na kaming mag-kasama..syempre mas masaya ako dahil kasama ko ang pinakaiisa kong mahal.. Alam na nina kuya na kina Joseph na ko nakatira at pati relasyon namin ay alam na rin nilang mag-asawa... masaya na sila para sa amin at hindi sila tutol sa aming pagsasama. Napasok na ngayon si Aldrin sa preschool kami naman ni Joseph ay may kanya-kanyang trabaho na dapat gawin kaya naman kadalasan gabi na lang din kaming lahat nag-kikita kita...Minsan pag-wala kaming trabaho pareho at walang pasok si Aldrin pumupunta kami sa mga magagandang lugar para mamasyal..kahit na minsan pinagtitinginan na kami ng ibang tao dahil na siguro sa kasweetan namin ni Joseph, hindi kami nababahala dahil sa mahal na mahal namin ang isa’t isa. Minsan nag-kakaroon kami ng di pag-kakaunawaan ni joseph pero natatapos din naman namin ito agad dahil na rin siguro pinakikinggan namin ang isa’t isa. Isang taon na rin ang nagdaan..napakabilis talaga ng panahon. Tumaas na ang posisyon ko sa ospital na pinagtatrabahuhan ko. Kung kaya naman minsan sa ospital na ko nag-titigil. Kailangan kasi sa sinumpaan ko bago pa man ako maging tunay na nurse. Isang gabi pagkagaling ko sa ospital, naabutan ko na lang si Joseph na naglalasing.... “O,bakit ka umiinom? May okasyon ba o baka naman may problema ka? Sabihin mo naman sa kin baka may maitutulong ako sayo..” panimula ko habang niyayapos ko sya ng mahigpit. Bigla na lang binaling ni Joseph ang aking mukha sa kanyang harapan at sinibasib ng halik...masarap ang kanyang mga halik, manamisnamis ang kanyang laway marahil na rin siguro sa beer na iniinom nya...hindi ko alam kung anong tumatakbo sa kanyang isipan...marahil sa sobrang kalasingan na nya ito...unti-untin nagiging marahas ang kanyang mga halik.hindi ko na makayanan ang kanyang ginagawa..masakit na rin ang paglamas niya sa aking dibdib..hindi ko sinasadyang maitulak ko siya para matigil ang kanyang ginagawa.. “Ano bang nangyayari sayo ha Joseph? Bakit ka nagkakaganyan?” hindi ko napigilan ang aking sarili,napalakas ang aking mga salita. “Patawad Andrew.......Mahal mo pa ba ko Andrew?”seryoso nyang tanong habang nakatitig sa aking mga mata. “Oo naman..ano ka ba..naku may tama ka na...lasing ka na. Tama na nga yang pag-inom-inom mo dyan..halika dadalhin na kita sa kwarto.”sabay hila ko sa kanyang mga kamay... “Akala ko kasi hindi mo na ko mahal...Akala ko nag-mumukha na kong tanga dito na nag-iisang nag-mamahal..lagi ka na lang kasing nasa ospital para sa trabaho mo..hindi na tayo nagkakausap man lang dahil minamadaling araw ka na sa pagtatrabaho....”unti-unting pumapatak ang kanyang luha. Hindi ako makagalaw sa aking narinig...hindi ko naisip na nasasaktan na pala sya dahil sa sobra kong pag-tatrabaho. Hindi nya pa kasi alam na tumaas ang aking posisyon sa ospital, nais ko kasi syang sorpresahin... Yapos na lang ang aking nagawa sa kanya sabay sabing...“Joseph, sorry ha, hindi ko naisip ang nararamdaman mo.. ang totoo gusto kitang sorpresahin ngayong darating na sabado pero sasabihin ko na sayo ngayon..kaya ako laging ginagabi ng uwi dahil tumaas na ang posisyon ko sa ospital..kung kaya naman ipinakikita ko lang sa kanila na karapatdapat ako sa posisyon na binigay nila sa akin... sorry talaga ha..hayaan mo sa mga susunod na araw maaga na kong uuwi para naman makasama na kita” “namimis na talaga kasi kita eh..natatakot akong iwanan mo akong muli tulad ng ginawa mo noon...”muli nitong sagot habang Nakatungo at pinapahid ang mga tumutulong luha.... “Touched naman ako..wag kang mag-alala hindi naman kita iiwan..habang buhay na ko sa piling mo.kaya wag ka ng umiyak..naiiyak na rin tuloy ako...sige ka ikaw din papangit ka.hehehehe...tatawa na yan...”tugon ko naman sa kanya habang kinikiliti ang kanyang tagiliran... yapos na lang ang kanyang tanging naisagot tanda na rin marahil ng sobrang tuwa. “Mahal na mahal kita Andrew.....”sabay halik sa aking mga labi. “Mahal na mahal din kita..”Ang sarap ng kanyang mga halik....lalo na sa tuwing dumarako ang kanyang mga halik sa aking leeg.unti-unti kong tinangal ang kanyang damit at shorts...ganun din ang kanyang ginawa sa akin...nagulat ako ng bigla nya akong binuhat at dinala sa banyo..may sariling banyo ang aming kwarto...tuloy pa rin ang aming halikan hanggang sa maisara na niya ang pintuan...sinimulan ko nang igala ang aking kamay sa kanyang magandang katawan hanggang maabot ko ang kanyang kaliwang nipples...dinilaan ko ito at hinalik-halikanhanggang sa aking pagsawaan....bigla na lang bumukas ang shower..binuksan ito ni Joseph..Sex habang naliligo...ang sarap ng pakiramdam.. tuloy ako sa pagsuso sa kanyang nipples..nahihibang ako sa pagpapalipat-lipat sa kanyang mapupulang utong...habang nilalamas naman nya ang sa akin..napansin kong tumatama na sa aking tiyan ang kanyang nagngangalit na ari....mainit ito at lumalaki pa ng lumalaki..kinakadyot nya aking tiyan..hinawakan ko ang kanyang ari at inipit sa pagitan ng aking mga hita...ng maramdaman nyang nailagay ko na ito ay sinimulan na nya ang marahas na pagkadyot niya sa akin nakasandal na lang ako sa pader ng C.R. habang tuloy pa rin ang aming halikan..palitan ng laway..higopan ng dila...galugad sa loob ng bibig ng bawat isa...ang sarap ng pakiramdam...tuloy pa rin ang kanyang pag-ayuda sa akin....unti-inti akong bumababa para mahawakan ang kanyang ari...nilamas ko ang kanyang mga bayag na nagpaigtad naman sa kanya..sinalsal ko ang kanyang titi habang nilalapirot ko naman ang kanyang kaliwang nipple. “Isubo mo naaaah Andreeeewww...ahhhhh”libog na libog na sabi nito. Lumuhod ako at hinimas himas ang kanyang titi...may mga precum na ang lumabas sa kanyang ari kung kaya naman dinilaan ko ito... “Aaaaaahhhhh ang sarap Andrew” napasabunot na lang siya sa aking ginawa.. “Ma...malapiiit na akong laaaabasan Andrewww...isubo mo naaaaah”pag-mamakaawa nito. Dahil sa aking narinig agad ko namang isinubo ng buo ang kanyang ari at nagsimulang ilabas pasok ang kanyang ari sa aking bibig..sinabayan nya ng pagkadyot sa aking bibig sa ritmo ng pag-chupa ko sa kanya...mabilis...ang sarap ng kanyang ginagawa..hanggang sa hilahin nya ang aking ulo sa kanyang titi kasabay ng kanyang pagkadyot at sabay sa pagputok ng kanyang katas sa loob ng aking bibig...nilunok kong lahat ang kanyang katas, wala akong sinayang kahit isang patak...manamistamis ang kanyang katas na maalat-alat na sya namang napakasarap para sa akin....mainit ito na nagpapadagdag sa aking libog...pagkatapos nito’y naligo na kaming muli at sabay ng natulog...nakatulog agad si Joseph matapos matuyo ang kanyang buhok ngunit dahil sa nangyari kanina sa sala ay hindi agad ako nakatulog...nasa isip ko pa rin ang kanyang mga sinabi..noon ko lamang muli napatunayang mahal na mahal talag ako ni Joseph kung kaya naman napakasaya ko...nakatulugan ko ang pag-iisip tungkol sa mga nangyari.... Kinabukasan, tinanghali ako ng gising at late na ko sa trabaho... “gising na Andrew, di ba may trabaho ka ngayon?...nakaalis na si Aldrin at paalis na rin ako..may pagkain na sa baba..gising ka na mahal..tingnan mo late ka na o..” “Ha!...naku tanghali na pala...salamat Joseph ah sa pang-gigising mo sakin...sige susunod na ko sa baba..”nagmamadali kong sagot..mabilis akong naligo at bumaba na agad para kumain...nandun pa rin pala si Joseph sa sala..marahil hinihintay nya ko.. “Mamaya na ko aalis, ihahatid na muna kita sa ospital..traffic ngayon mahirap magbiyahe at baka malate ka lalo.”pag-aalala nito. Hindi ko maipaliwanag ang aking kasiyahan ng araw na to..dahil na rin marahil alam kong mahal na mahal ako ni Joseph..wala na akong mahihiling pang iba. “I love you Joseph...”tangi kong sagot sa kanya..sabay halik dito. “Mahal na mahal din kita Andrew..mamaya pagkatapos mong lumabas sa ospital pag-kaya mo pa pwede ba kitang mayaya sa sine...tagal na rin kasing hindi tayo lumalabas ng tayo lang dalawa eh..”pag-lalambing nito. “Ok lang..ikaw pa eh mahalna mahal kita...sige sunduin mo ko ha..naku baka maspoiled mo na ko nyan ha..kaya wag mo kong iiwan ha kasi natatakot akong hindi na maulit ang ganito sa buhay ko..”sagot ko sa kanya. “Pangako hindi kita iiwan hanggang sa ako’y mamatay..hindi ko hahayaang maramdaman mong muli ang matinding lungkot na nadama noon.”sagot naman ni Joseph. Mabilis kong kinain ang aking almusal..ang sarap nito dahil si Joseph ang nagluto.. at pagkatapos nito’y hinatid na nga ako ni Joseph sa ospital na aking pinagtatrabahuhan. Sa ospital masaya akong nakapagtrabaho sa araw na ito..marami din ang nakapansin na hindi na nawala ang ngiti sa aking mga labi. Breaktime namin noon at kasama ko ang ilan sa aking mga naging kaibigan na dito sa ospital.. biglang nalaglag ang hawak kong baso kahit na hawak ko naman ito ng maayos. Bigla akong kinabahan sa nangyari ngunit hindi ko alam kung bakit.. nagulat din sila sa nangyari sinabi ko na lamang na masyado lang akong napagod sa nakaraang oras na pagtatrabaho. Hindi ko na inintindi ang nangyari ngunit dama ko pa rin ang kaba sa aking dibdib..malakas ang tibok ng puso ko at bigla na lamang akong pinawisan. Krrrrrrinnggg!!! Krrrrriiiingggg!! “Hello, si Andrew to...sino po sila?” Nagsalita ang nasa kabilang linya..lalaki ito ngunit hindi ko kilala.. “Hello si Jerome po ito...may dinala po ditong lalaki sa may E.R. at nagngangalang Joseph Mendez...nakuha po namin ang pangalan ninyo sa kanyang pitaka..marahil kilala po kayo...naaksidente po sya sa pag-mamaneho at kritikal po ang kalagayan nya ngayon...”sabi nito...hindi ko na hinintay ang iba pa nitong sinasabi at dali-dali kong pinatay ang aking cellphone at nagmadaling nagtungo sa E.R... hindi ko alam kung maniniwala ako sa sinabi ng nasa kabilang linya..ngunit biglang lumakas ang kabang nararamdaman ko na kanina ko pang tinatago.. “Joseph...Joseph...Joseph...alam kong hindi ikaw yun...Joseph” bulong ko sa sarili habang patuloy akong tumatakbo... dahil sa hindi ko na nasabi sa iba ko pang kasamahan ang sinabi ng tumawag sa akin ay sumunod na lang sila sa aking pag-takbo...sina Sunshine, Karyll at Iza.. hindi ko na naririnig ang sinisigaw nila..walang laman ang aking utak kundi si Joseph.. Sa emergency room nagkakagulo ang mga tao sa pagtingin sa lalaking naliligo sa dugo at walang malay na nakahiga sa kama. Patay na ang lalaki at tinatakluban na sya ng kumot na puti..hindi ako lumalapit sa lalaki dahil ayokong isipan na si Joseph ang lalaking iyon..hindi ko mapigilang umiyak..napansin ako ng isang lalaki at lumapit ito sa akin.. “kayo po siguro si Andrew?...ako po si Jerome yung tumawag kanina...wala na po si Joseph..hindi na po sya umabot dito sa ospital at binawian na po sya ng buhay habang papunta palang dito ang ambulansya..” ito ang kanyang mga sinabi.. hindi ko sya pinakikinggan..ngunit patuloy ang pagtulo ng aking mga luha.. tumakbo ako sa labas naroon ang sasakyan ng lalaking sinabing naaksidente...puting taxi..durog na durog ang unahan nito..sinundan pala ako ng lalaki.. “nakita ko po ang buong pangyayari...may mabilis na truck ang dumaan sa maling routa kaya naman nabunggo ang sasakyan ng lalaki..mabilis po ang pangyayari kung kaya hindi na po nakailag ang taxi..”salaysay nito. Biglang pumasok sa aking utak ang mga pangyayari..hindi ko napigilan ang sumigaw... tumakbo akong papasok sa loob ng E.R. at tiningnan ang nakaratay sa kama... “Joseph!!!!...Joseph bumangon kadyan..wag ka namang magloko ng ganyan..dali na bumangon kana..nandito na ko sa tabi mo o...hoy gumising ka na nga dyan...”gising ko sa kanya ngunit malamig na ang katawan nya.. “Joseph wag kang ganyan Ayoko ng ganyang biro..sabi mo walang iwanan..hoy di ba lalabas pa tayo mamaya..bangon ka na dyan pleeass..”sabi ko sa kanya habang niyuyugyog ko sya. Pinipigilan na ako ng ilan sa aking mga kasamahan sa ospital.. “bitawan nyo ko!..Joseph wag mo naman kaming iwan ni Aldrin..Joseph!!” hagulgol ko hanggang sa mawalan ako ng malay.. Nagising na lang ako ng maramdaman kong yapos na lang ako nina inay at Kuya Paulo..naiyak na rin sila...may bulaklak sa aking tabi..nasa ospital pa rin kami.. “Gising ka na pala..heto ang mga bulaklak..nakuha ko yan sa loob ng sasakyan ni Joseph at may sulat sa loob..para sayo marahil ito..”sabi ni kuya. “Kuya..Nay...si Joseph po” iyak akong muli..ang bulaklak..masakit para sa akin ang mga nangyari.. “Anak aksidente ang nangyari..wala syang nagawa sa mga oras na iyon..marahil ito talaga ang nakatakda para sa kanya...”pagsusumamo sa akin ni Inay. Alam na nya marahil ang relasyon naming dalawa ni Joseph. Umiyak na lang ako ng umiyak habang hawak ko ang bulaklak..niyapos ako ni Inay..umiiyak na rin si Inay..dumating na si Ate Joan, inayos na pala nya ang mga dapat aayusin sa ospital para maiburol na si Joseph..Ayokong hawakan ng ibang nurse si Joseph.. “Wag nyo syang hahawakan...hindi pa sya patay..di ba nay hindi pa sya patay?..Joseph gumising ka na kasi..tingnan mo o nandito ang nanay ko..bangon ka na kasi dyan...Joseph...Joseph...wag mo naman akong iwan..hoy joseph wag mo kong iwan..”iyak akong muli..hinila na ko ni Kua Paulo para ialis ako sa pagkakayapos kay Joseph...niyapos na lang nya ako para hindi na ako makakilos pa.. “Joseph!...Joseph!...Joseph!” sigaw ko sa kanya. Wala na ang katawan ni Josaeph, dinala na ito sa imbalsamuhan..medyo kalma na ako dahil na rin marahil sa itinurok sa akin ng doctor na pampakalma..ngunit hindi pa rin ako tumitigil sa pag-iyak..hawak ko ang bulaklak at ang sulat... Binurol ang katawan ni Joseph sa kanilang bahay..tanggap ko na ang mga nangyari ngunit hindi pa lubusan..halata sa mata ni Aldrin ang pag-iyak din nito ng matagal...Maraming nakikiramay..dumating ang kanyang matalik na kaibigan.. “Andrew,nag-kita na tayo noon ngunit mabilis kang umalis dahil inisip mong girl friend ako ni Joseph..ngunit hindi maaari yon dahil mahal na mahl ka ng kaibigan ko..noon ayoko sayo dahil hindi ako sanay na sayo magkakagusto si Joseph pero sinuportahan ko pa rin sya...tumulong ako sa paghahanap sayo noong nawala ka ngunit panahon na rin ang nagbigay daan para makita ka nyang muli...ikaw lang ang minahal nya ng buong puso..”salaysay nito sa akin habang nakatingin kaming pareho sa nakahimlay na si Joseph..naiyak akong muli sa kanyang mga sinabi.. “Nabasa mo na ba ang sulat..dapat noon pa ny yan binigay sayo kaso nahihiya sya..”muli nitong sabi. Noon ko lang ulit naalala na may sulat si Joseph na dapat ay ibibigay nya sa akin nung araw na maaksidente sya...kinuha ko ito at binuksan... Andrew, I love you...ang corny ko no sumusulat pa ko..hehehe..maraming salamat sa lahat ng tulong na binigay mo sa akin at kay Aldrin. Gusto ko lang sabihin na mahal na mahal kita at hinding hindi magbabago yon. Wag mo sana akong iiwan..hindi ko alam ang gagawin ko pag-nawala ka ulit sa kin...I love you..I love you..I love you.. ngiti ka naman dyan o...ayan kaya naman mahal na mahal kita eh.. masaya na ako sa tuwing nakikita kitang masaya..kaya wag ka nang iiyak ha.. Hinding hindi kita iiwan...tanging kamatayan lang ang makapaglalayo sa ating dalawa..mahal na mahal kita. Nagmamahal, Joseph Hindi ko na namalayang tumutulo na ang aking luha... “Mahal na mahal din kita Joseph...” Dumating din ang ama ni Joseph kasama ang bago nitong pamilya.. kahit papaano ay nalulungkot ito sa kinasapitan ng kanyang anak..umiyak ito ng malakas habang sinasambit ang pangalan ni Joseph.. nang kumalma na ang kanyang ama ay kinausap din nito ako.. “Ako ang ama nina Joseph at Aldrin...Noon pumunta sya sa aming bahay..sabi nya may minamahal na daw sya at ito lang ang nakakapagpasaya sa kanya...ikaw ang tinutukoy nya..hindi ko sya pinigilan sa relasyon nyo dahil nakita kong mahal na mahal ka nya.....malungkot ako sa nangyari sa aking anak..alam ko ang nararamdaman mo sa mga oras na ito..alam ko ang pakiramdam ng mawalan ng minamahal ng higit sa sariling buhay..”sabi ng ama nito. Niyapos nya ako tanda ng pakikiramay..hindi ko napigilan ang aking pag-iyak dahil nakikita ko sa kanya si Joseph.. kamukhangkamukha nya ito at pareho ang kanilang boses. Matapos ang libing ni Joseph ay agad ko namang inayos ang aming papeles ni Aldrin para makapunta na kami sa Amerika..Isasama ko na si Aldrin sa akin dahil napamahal na sa akin ang bata at pinangako ko kay Joseph na mamahalin ko si Aldrin tulad ng pagmamahal nya rito...Dalawang lingo na lang ang hinihintay namin at makakaalis na rin kami...Doon na kami titira ni Aldrin sa Amerika..dala ang buong pag-mamahal ni Joseph sa aming dalawa..... THE END